maken

Néerlandais

Étymologie

Du moyen néerlandais maken, du vieux néerlandais makon, du proto-germanique *makōną, ultimement de l’indo-européen *mag-. Cognat du bas allemand maken, de l’allemand machen, de l’anglais make et du frison meitsje.

Verbe

Présent Prétérit
ik maak maakte
jij maakt
hij, zij, het maakt
wij maken maakten
jullie maken
zij maken
u maakt maakte
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben makend gemaakt

maken \ˈmaːkə(n)\ transitif

  1. Faire, fabriquer, confectionner.
    • Maken dat...
      Faire en sorte que...
  2. Réparer, dépanner
    • De auto is weer gemaakt.
      La voiture est réparée.
  3. Prendre (un photo).
  4. Rendre.
    • Ziek maken.
      Rendre malade.


Quasi-synonymes

Dérivés

Expressions

  • dat heeft er niets mee te maken
  • maak het nou (een beetje)!

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

  • \ˈmaːkə(n)\
  • Pays-Bas : écouter « maken [maː.kǝn] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « maken [Prononciation ?] »

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.