kredis

Breton

Forme de verbe

Mutation Forme
Non muté kredis
Adoucissante gredis
Spirante cʼhredis
Durcissante inchangé

kredis \ˈkreːdis\

  1. Première personne du singulier du passé défini de l’indicatif du verbe krediñ/kredout/kridiñ.

    Composés

    • diskredis

    Espéranto

    Forme de verbe

    Temps Passé Présent Futur
    Indicatif krediskredaskredos
    Participe actif kredinta(j,n) kredanta(j,n) kredonta(j,n)
    Participe passif kredita(j,n) kredata(j,n) kredota(j,n)
    Adverbe actif kredinte kredante kredonte
    Adverbe passif kredite kredate kredote
    Mode Conditionnel Subj. / Impér. Infinitif
    Présent kreduskredu kredi
    voir le modèle “eo-conj”

    kredis \ˈkre.dis\

    1. Passé du verbe kredi (transitif).
    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.