komunikiĝi

Voir aussi : komunikigi

Espéranto

Verbe composé de la racine komuniki (« communiquer »), du suffixe -iĝ- (« devenir, tendre vers ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Temps	Passé	Présent	Futur
Indicatif	komunikiĝis	komunikiĝas	komunikiĝos
Participe actif	komunikiĝinta(j,n)	komunikiĝanta(j,n)	komunikiĝonta(j,n)
Adverbe	komunikiĝinte	komunikiĝante	komunikiĝonte
Mode	Conditionnel	Subj. / Impératif	Infinitif
Présent	komunikiĝus	komunikiĝu	komunikiĝi
voir le modèle “eo-conj-intrans”

komunikiĝi \ko.mu.ni.ˈki.d͡ʒi\ intransitif mot-dérivé UV

Communiquer (intransitivement), être en communication.
- Komunikiĝi estas multe, sed kompreniĝi estas pli. — (Ulrich Matthias, Fajron sentas mi interne, 1990)
  Communiquer, c’est beaucoup, mais se faire comprendre c’est plus.
- Komunikiĝantaj ĉambroj - Chambres communicantes.

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.