interkomunikiĝi

Espéranto

Étymologie

Verbe composé de la racine komuniki (« communiquer »), de l’affixe inter (« entre »), du suffixe -iĝ- (« devenir, tendre vers ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps	Passé	Présent	Futur
Indicatif	interkomunikiĝis	interkomunikiĝas	interkomunikiĝos
Participe actif	interkomunikiĝinta(j,n)	interkomunikiĝanta(j,n)	interkomunikiĝonta(j,n)
Adverbe	interkomunikiĝinte	interkomunikiĝante	interkomunikiĝonte
Mode	Conditionnel	Subj. / Impératif	Infinitif
Présent	interkomunikiĝus	interkomunikiĝu	interkomunikiĝi
voir le modèle “eo-conj-intrans”

interkomunikiĝi \in.ter.ko.mu.ni.ˈki.d͡ʒi\ intransitif mot-dérivé UV

Communiquer, être en communication (entre eux).

Variantes orthographiques

si pas de ĝ possible par le clavier : interkomunikigxi

Hyperonymes

komunikiĝi

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.