komunikigi

Voir aussi : komunikiĝi

Espéranto

Étymologie

Verbe composé de la racine komuniki (« communiquer »), du suffixe -ig- (« rendre, amener à ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif komunikigiskomunikigaskomunikigos
Participe actif komunikiginta(j,n) komunikiganta(j,n) komunikigonta(j,n)
Participe passif komunikigita(j,n) komunikigata(j,n) komunikigota(j,n)
Adverbe actif komunikiginte komunikigante komunikigonte
Adverbe passif komunikigite komunikigate komunikigote
Mode Conditionnel Subj. / Impér. Infinitif
Présent komunikiguskomunikigu komunikigi
voir le modèle “eo-conj”

komunikigi \ko.mu.ni.ˈki.ɡi\ transitif    mot-dérivé UV

  1. Faire communiquer, mettre en communication, relier.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.