klenutý

Tchèque

Étymologie

Adjectivation de klenut, participe passif de klenout (« courber ») avec le suffixe .

Adjectif

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif

klenutý klenutá klenuté
vocatif

klenutý klenutá klenuté
accusatif

klenutého klenutý klenutou klenuté
génitif

klenutého klenuté klenutého
locatif

klenutém klenuté klenutém
datif

klenutému klenuté klenutému
instrumental

klenutým klenutou klenutým
pluriel nominatif

klenutí klenuté klenutá
vocatif

klenutí klenuté klenutá
accusatif

klenuté klenutá
génitif

klenutých
locatif

klenutých
datif

klenutým
instrumental

klenutými

klenutý \Prononciation ?\ (comparatif : klenutější, superlatif : nejklenutější)

  1. Courbé, arqué, vouté.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Antonymes

Paronymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.