kaĉo

Voir aussi : kačo, kaco

Espéranto

Étymologie
Du russe каша, kacha.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif kaĉo
\ˈka.t͡ʃo\		 kaĉoj
\ˈka.t͡ʃoj\
Accusatif kaĉon
\ˈka.t͡ʃon\		 kaĉojn
\ˈka.t͡ʃojn\

kaĉo \ˈka.t͡ʃo\

  1. Bouillie, purée, compote.
  2. (Figuré) Désordre, embrouillamini, imbroglio, micmac, confusion.

Proverbes et phrases toutes faites
  • el la faraĉo fariĝis kaĉo
  • kiu kaĉon aranĝas, tiu ĝin manĝas
  • tro da kuiristoj kaĉon difektas

Prononciation
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « kaĉo »
  • France (Toulouse) : écouter « kaĉo »

Voir aussi
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.