kadmium

Voir aussi : Kadmium

Same du Nord

Étymologie

De l’allemand Cadmium.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif kadmium kadmiumat
Accusatif
Génitif
kadmiuma kadmiumiid
Illatif kadmiumii kadmiumiidda
Locatif kadmiumis kadmiumiin
Comitatif kadmiumiin kadmiumiiguin
Essif kadmiumin
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne kadmiuman kadmiumeame kadmiumeamet
2e personne kadmiumat kadmiumeatte kadmiumeattet
3e personne kadmiumis kadmiumeaskka kadmiumeaset

kadmium /ˈkɑdmium/

  1. (Chimie) Cadmium.
    • Dán lága mielde leat stáhta minerálat:
      a) metállat main iešdeaddu lea 5 grámma/cm3 dahje eanet, dákko bakte krom, máŋgana, molybden, Niobe, vanadium, ruovdi, nihkkel, veaiki, siŋka, silba, golli, kobolta, ladju, platina, datni, siŋka, zirikonium, wolfram, urána, kadmium ja thorium ja málmmat dákkár metállain.
       (regjeringen.no)
      Selon cette loi, les minéraux d’État sont :
      a) les métaux dont la densité est de 5 grammes/cm3 ou plus, y compris le chrome, le manganèse, le molybdène, le niobium, le vanadium, le fer, le nickel, le cuivre, le zinc, l’argent, l’or, le cobalt, le plomb, le platine, l’étain, le zinc [déjà cité], le zirconium, le tungstène, l’uranium, le cadmium, le thorium et les minerais de ces métaux.

Suédois

Étymologie

De l’allemand Cadmium.

Nom commun

kadmium \Prononciation ?\ neutre

  1. (Chimie) Cadmium.

Tchèque

Étymologie

De l’allemand Cadmium.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif kadmium kadmia
Vocatif kadmium kadmia
Accusatif kadmium kadmia
Génitif kadmia kadmií
Locatif kadmiu kadmiích
Datif kadmiu kadmiím
Instrumental kadmiem kadmii

kadmium \kadmɪjʊm\ neutre

  1. (Chimie) Cadmium.
    • chemický prvek kadmium má značku Cd.

Dérivés

  • kadmiový

Voir aussi

  • kadmium sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.