halogen

Voir aussi : Halogen

Anglais

Étymologie

(1842) Du suédois halogen.

Nom commun

SingulierPluriel
halogen
\Prononciation ?\
halogens
\Prononciation ?\

halogen \Prononciation ?\

  1. (Chimie) Halogène.

Quasi-synonymes

Vocabulaire apparenté par le sens

Voir aussi

  • halogen sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais) 

Références

Slovène

Étymologie

Du suédois halogen.

Adjectif

halogen \Prononciation ?\

  1. (Chimie) Halogène.

    Déclinaison

    Suédois

    Étymologie

    (1811) Mot forgé par Johann Schweigger qui l’applique au dichlore, et popularisé par Jöns Jacob Berzelius qui en a étendu l'usage à l'ensemble de la famille du groupe 17 ; du grec ancien ἅλς, hals  sel ») et γένος, génos  origine »).

    Nom commun

    halogen \Prononciation ?\

    1. (Chimie) Halogène.

      Tchèque

      Étymologie

      Du suédois halogen.

      Nom commun

      Cas Singulier Pluriel
      Nominatif halogen halogeny
      Vocatif halogene halogeny
      Accusatif halogen halogeny
      Génitif halogenu halogenů
      Locatif halogenu halogenech
      Datif halogenu halogenům
      Instrumental halogenem halogeny

      halogen \Prononciation ?\ masculin inanimé

      1. (Chimie) Halogène.
        • Halogenderivát uhlovodíku obsahující v molekule alespoň dva atomy halogenu, z toho alespoň jeden atom fluóru.

      Dérivés

      • halogenový

      Voir aussi

      • Halogeny sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 
      Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.