genetika

Slovène

Étymologie

Du grec ancien γενετικός, genetikós.

Nom commun

Cas Singulier Duel Pluriel
Nominatif genetika
Accusatif genetiko
Génitif genetike
Datif genetiki
Instrumental genetiko
Locatif genetiki

genetika \Prononciation ?\ féminin singulier

  1. (Sciences) Génétique (science).

Forme de nom commun

genetika \Prononciation ?\ masculin animé

  1. Accusatif singulier de genetik.
  2. Génitif singulier de genetik.
  3. Nominatif duel de genetik.
  4. Accusatif duel de genetik.

Tchèque

Étymologie

Du grec ancien γενετικός, genetikós.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif genetika genetiky
Vocatif genetiko genetiky
Accusatif genetiku genetiky
Génitif genetiky genetik
Locatif genetice genetikách
Datif genetice genetikám
Instrumental genetikou genetikami

genetika \Prononciation ?\ féminin

  1. (Sciences) Génétique.
    • Současná genetika poskytuje účinné nástroje jak pro vyhodnocení funkce jednotlivých genů.

Dérivés

Vocabulaire apparenté par le sens

Voir aussi

  • genetika sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.