fonetika

Espéranto

Étymologie

Du grec ancien φωνητικός, phonêtikós  qui concerne le son »)(excl. : grc).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Nominatif fonetika
\fo.ne.ˈti.ka\
fonetikaj
\fo.ne.ˈti.kaj\
Accusatif fonetikan
\fo.ne.ˈti.kan\
fonetikajn
\fo.ne.ˈti.kajn\

fonetika \fo.ne.ˈti.ka\ mot-racine 1OA

  1. Phonétique.

Dérivés

Prononciation

Voir aussi

  • fonetiko sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Slovène

Étymologie

Du grec ancien φωνητικός, phonêtikós.

Nom commun

Cas Singulier Duel Pluriel
Nominatif fonetika fonetiki fonetike
Accusatif fonetiko fonetiki fonetike
Génitif fonetike fonetik fonetik
Datif fonetiki fonetikama fonetikam
Instrumental fonetiko fonetikama fonetikami
Locatif fonetiki fonetikah fonetikah

fonetika \Prononciation ?\ féminin

  1. Phonétique.

Forme de nom commun

fonetika \Prononciation ?\ masculin animé

  1. Accusatif singulier de fonetik.
  2. Génitif singulier de fonetik.
  3. Nominatif duel de fonetik.
  4. Accusatif duel de fonetik.

Tchèque

Étymologie

Du grec ancien φωνητικός, phonêtikós.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif fonetika fonetiky
Vocatif fonetiko fonetiky
Accusatif fonetiku fonetiky
Génitif fonetiky fonetik
Locatif fonetice fonetikách
Datif fonetice fonetikám
Instrumental fonetikou fonetikami

fonetika \Prononciation ?\ féminin

  1. Phonétique.
    • Fonetika se zabývá zvukovou stránkou lidské řeči.

Dérivés

Forme de nom commun

fonetika \Prononciation ?\

  1. Accusatif singulier de fonetik.
  2. Génitif singulier de fonetik.

Voir aussi

  • fonetika sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.