cunctus

Latin

Étymologie

Forme contractée de conjunctus [1] (« uni »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif cunctus cunctă cunctum cunctī cunctae cunctă
Vocatif cuncte cunctă cunctum cunctī cunctae cunctă
Accusatif cunctum cunctăm cunctum cunctōs cunctās cunctă
Génitif cunctī cunctae cunctī cunctōrŭm cunctārŭm cunctōrŭm
Datif cunctō cunctae cunctō cunctīs cunctīs cunctīs
Ablatif cunctō cunctā cunctō cunctīs cunctīs cunctīs

cunctus \Prononciation ?\ masculin

  1. Tout, tout entier.
    • cuncta terrarum, Horace. C. 2
      tout l'univers.
    • postquam cuncta scelerum suorum pro egregiis accipi videt, Tacite. An. 14
      voyant tous ses crimes érigés en vertus.

Synonymes

Dérivés

  • cunctālis, commun à tous, général
  • cunctĭcĭnus, produit par un ensemble de chants.
  • cunctim, en masse, ensemble.
  • cunctĭpărens, le Créateur de tout.
  • cunctĭpōtens, tout-puissant

Références

  • [1] « cunctus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
  • « cunctus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 454)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.