conjunctus
Latin
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | conjunctus | conjunctă | conjunctum | conjunctī | conjunctae | conjunctă |
Vocatif | conjuncte | conjunctă | conjunctum | conjunctī | conjunctae | conjunctă |
Accusatif | conjunctum | conjunctăm | conjunctum | conjunctōs | conjunctās | conjunctă |
Génitif | conjunctī | conjunctae | conjunctī | conjunctōrŭm | conjunctārŭm | conjunctōrŭm |
Datif | conjunctō | conjunctae | conjunctō | conjunctīs | conjunctīs | conjunctīs |
Ablatif | conjunctō | conjunctā | conjunctō | conjunctīs | conjunctīs | conjunctīs |
conjunctus \Prononciation ?\
- Participe passé de conjungo.
Antonymes
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.