canhòt

Occitan

Étymologie

De canh avec le suffixe -òt.

Nom commun

Singulier Pluriel
canhòt
[kaˈɲɔt]
canhòts
[kaˈɲɔts]

canhòt (graphie normalisée) masculin

  1. (gascon) (languedocien) chiot.
  2. (Périgord) Chien de lait.
  3. (languedocien) Petit chien.
  4. (gascon) Chien.
    • canhòt d’arrèst
      chien d’arrêt
    • seguir coma un canhòt
      suivre comme un chien
    • Un gròs canhòt borrut.  (Jacques Jasmin)
    • Ren non sembla melhor qu’un canhòt una canha.  (Guillaume Delprat)
  5. Enfant qui tette avec avidité.
  6. (Ichtyologie) Milandre, poisson de mer (Squalus galeus).
  7. Petit chenet bas, chevrette.
  8. Moule de pâté.
  9. Morceau de planche pour lier deux pièces ensemble.
  10. Bout de tuyau qu’on ajuste à un robinet.
  11. Niais, imbécile, poltron.

Vocabulaire apparenté par le sens

2
3
4
5
  • langaston
6
7
8
10
11
  • bedigàs

Prononciation

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.