aarden

Néerlandais

Étymologie

Composé de aarde (« terre ») avec le suffixe -n.

Adjectif

aarden \Prononciation ?\

  1. (Adjectif de matière) En terre.

Vocabulaire apparenté par le sens

Verbe 1

Présent Prétérit
ik aard aardde
jij aardt
hij, zij, het aardt
wij aarden aardden
jullie aarden
zij aarden
u aardt aardde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben aardend geaard

aarden intransitif

  1. S’habituer.
    • Kinderen moeten eerst aarden.
      Les enfants doivent d’abord s’acclimater.
  2. Prendre racine.
    • Bij iemand aarden.
      Prendre racine chez quelqu’un.
  3. Tenir de.
    • Zij aardt naar haar moeder.
      Elle tient de sa mère.

Synonymes

s'habituer
prendre racine
tenir de
  • -

Verbe 2

aarden transitif

  1. (Électricité) Mettre à la terre, relier à la terre.

Synonymes

relier à la terre
  • met de aarde verbinden

Prononciation

  • Pays-Bas : écouter « aarden »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.