Cremona

Voir aussi : Cremon-a

Allemand

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona.

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Prononciation

Anglais

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona.

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Breton

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona.

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Catalan

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona.

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Corse

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Espagnol

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Estonien

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Finnois

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Gaulois

Étymologie

De cremo-ail »).

Nom propre

Cremona

  1. Nom de lieu, Crémone.

Références

Italien

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona

Nom propre

Cremona \kre.ˈmo.na\

  1. (Géographie) Crémone.

Gentilés et adjectifs correspondants

Prononciation

Voir aussi

Latin

Étymologie

Toponyme gaulois Cremona, peut-être [1] dérivé de l’indo-européen commun *krem- (« ognon, ail »), à rapprocher de κρόμμυον krommyon en grec ancien (κρεμμύδι, kremidi en grec moderne), ramson ail des ours ») en anglais, черемша, čer'emšá en russe (Chicago aurait alors la même étymologie : « endroit où poussent les aulx sauvages »).

Nom commun

Cas Singulier
Nominatif Cremonă
Vocatif Cremonă
Accusatif Cremonăm
Génitif Cremonae
Datif Cremonae
Ablatif Cremonā

Cremona \Prononciation ?\ féminin

  1. Crémone, ville de la Gaule cisalpine.
    • In mediterraneo regionis decimae coloniae Cremona, Brixia Cenomanorum agro, Venetorum autem Ateste et oppida Acelum, Patavium, Opitergium, Belunum, Vicetia. Mantua Tuscorum trans Padum sola reliqua. Venetos Troiana stirpe ortos auctor est Cato, Cenomanes iuxta Massiliam habitasse in Volcis. Feltrini et Tridentini et Beruenses Raetica oppida, Raetorum et Euganeorum Verona, Iulienses Carnorum. dein, quos scrupulosius dicere non attineat, Alutrenses, Asseriates, Flamonienses Vanienses et alii cognomine Carici, Foroiulienses cognomine Transpadani, Foretani, Nedinates, Quarqueni, Tarvisani, Togienses, Varvari.  (Pline, Naturalis Historia)
      Dans l'intérieur de la dixième région, colonies, Crémone, Brixia, dans le territoire des Cenomans; chez les Vénètes, Ateste, et les villes d'Acelum, de Padoue, d'Opitergium, de Bellune, Vicence, et Mantoue, la seule ville transpadane qui reste des Étrusques. Caton pense que les Vénètes sont d'origine troyenne, et que les Céromans ont habité auprès de Marseille parmi les Volces. Puis viennent les gens de Feltre, les Tridentins, les Béruniens, dont les villes sont rhétiques; Vérone, qui appartient aux Rhères et aux Euganéens; Julia, qui appartient aux Carniens; puis des peuples qu'il n'importe pas d'énumérer scrupuleusement, les Alutriens, les Assériates, les Flamoniens Vaniens, et d'autres surnommés Culiques; les Forojuliens, surnommés Transpadans; les Forétans, les Nédinates, les Quarquènes, les Taurisans, les Togiens, les Varbares.

Gentilés et adjectifs correspondants

  • Cremōnensis, de Crémone
  • Cremōnenses, habitant de Crémone

Dérivés dans d’autres langues

Voir aussi

  • Cremona sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

Luxembourgeois

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Napolitain

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Néerlandais

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Norvégien

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Polonais

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Portugais

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Roumain

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Suédois

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.

Tchèque

Étymologie

Du latin Cremona, issu du gaulois Cremona

Nom propre

Cremona \Prononciation ?\

  1. (Géographie) Crémone.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.