ἕτερος

Ancient Greek

Alternative forms

ἅτερος (háteros), ὥτερος (hṓteros) – Doric
ἄτερος (áteros) – Aeolic

Etymology

From Proto-Hellenic *həteros, from Proto-Indo-European *sm̥teros, from the zero grade of the root *sem- (“one", from which also comes Ancient Greek εἷς (heîs), "one”) +‎ *-teros (contrastive suffix, from which also comes Ancient Greek -τερος (-teros)). Cognates include Sanskrit एकतर (ekatara), Breton hanter, and perhaps Old English sunder (English asunder).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hé.te.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)ɛ.tɛ.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈe.te.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈe.te.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈe.te.ros/

Adjective

ἕτερος • (héteros) m (feminine ἑτέρᾱ, neuter ἕτερον); first/second declension

one or the other of two
(repeated at a distance) either ... or ...
(repeated consecutively) one after the other
other, another, second (often of pairs)
different

Declension

First and second declension of ἕτερος; ἑτέρᾱ; ἕτερον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἕτερος héteros	ἑτέρᾱ hetérā	ἕτερον héteron	ἑτέρω hetérō	ἑτέρᾱ hetérā	ἑτέρω hetérō	ἕτεροι héteroi	ἕτεραι héterai	ἕτερᾰ hétera
Genitive	ἑτέρου hetérou	ἑτέρᾱς hetérās	ἑτέρου hetérou	ἑτέροιν hetéroin	ἑτέραιν hetérain	ἑτέροιν hetéroin	ἑτέρων hetérōn	ἑτέρων hetérōn	ἑτέρων hetérōn
Dative	ἑτέρῳ hetérōi	ἑτέρᾳ hetérāi	ἑτέρῳ hetérōi	ἑτέροιν hetéroin	ἑτέραιν hetérain	ἑτέροιν hetéroin	ἑτέροις hetérois	ἑτέραις hetérais	ἑτέροις hetérois
Accusative	ἕτερον héteron	ἑτέρᾱν hetérān	ἕτερον héteron	ἑτέρω hetérō	ἑτέρᾱ hetérā	ἑτέρω hetérō	ἑτέρους hetérous	ἑτέρᾱς hetérās	ἕτερᾰ hétera
Vocative	ἕτερε hétere	ἑτέρᾱ hetérā	ἕτερον héteron	ἑτέρω hetérō	ἑτέρᾱ hetérā	ἑτέρω hetérō	ἕτεροι héteroi	ἕτεραι héterai	ἕτερᾰ hétera
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἑτέρως hetérōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

‎ἑτερογενής (‎heterogenḗs)
κῠκλᾰ́μῑνος ἑτέρᾱ (kuklámīnos hetérā)

Descendants

Greek: ετερο- (etero-)
→ Asturian: hetero-
→ Danish: hetero-
→ Dutch: hetero-
→ English: hetero-
→ Finnish: hetero-
→ French: hétéro-
→ Galician: hetero-
→ German: hetero-
→ Hungarian: hetero-
→ Irish: heitri-
→ Portuguese: hetero-
→ Romanian: hetero-
→ Russian: гетеро- (getero-)
→ Spanish: hetero-
→ Swedish: hetero-

type	interrogative	indefinite	(medial) demonstrative	proximal demonstrative	distal demonstrative	relative	indefinite relative	identity	other
basic	τίς	τις	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθί	ἐνταῦθα		ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθέν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν		ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα	πηνίκα	†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τόσακις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.