หัว

See also: หวี and หิว

Thai

Alternative forms

^†หวว
^†หวัว (hwǔua)

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		หัว h ạ w
Romanization	Paiboon	hǔua
	Royal Institute	hua
(standard) IPA^(key)		/hua̯˩˩˦/

Etymology 1

From Proto-Tai *truəᴬ (“head”). Cognate with Northern Thai ᩉ᩠ᩅᩫ, Lao ຫົວ (hūa), Lü ᦷᦠ (ḣo), Tai Dam ꪬꪺ, Shan ႁူဝ် (hǒ), Ahom 𑜑𑜥 (huu), 𑜍𑜥 (ruu) or 𑜍𑜤𑜈𑜫 (ruw), Zhuang hu.

Noun

หัว • (hǔua)

head:
1. (anatomy) the upper part of the body.
2. chief; leader.
3. top; peak; summit.
4. front; forepart; foremost part; beginning part; initial part; upper part.
5. headline; heading.
6. (colloquial) headhair.
7. (colloquial) brain.
8. (colloquial) intelligence; wisdom.
9. (colloquial) idea; opinion; view.
swelling; protuberance.
bulb, tuber, or similar object.
subject; subject matter; theme.

Synonyms

head

ศิระ
ศีรษะ (sǐi-sà)
เศียร

Derived terms

กดหัว
ก้มหัว
กระบอกหัว
กะลาหัว
การางหัวขวาน
กุ้งหัวโขน
โกฐหัวบัว
โกรกหัว
ขนหัว
ขนหัวลุก
ขาดหัวช้าง
ข้ามหัว
เขียวหัวจิ้งจก
ไข้หัว
ไข้หัวลม
คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย
คบหัวล้านสร้างเมือง
ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด
คางคกหัวจีบ
ค่าหัว
ค้ำหัว
จับลิงหัวค่ำ
จิกหัว
เจ้าหัว
เจ้าหัวกู
ดำหัว
เด็ดหัว
ตบหัวกลางศาลา ขอขมาที่บ้าน
ตบหัวที่ศาลา ขอขมาที่บ้าน
ตบหัวลูบหลัง
ตักน้ำรดหัวตอ
ตักน้ำรดหัวสาก
ตัดไฟหัวลม
ตัดหัวคั่วแห้ง
ตีหัวเข้าบ้าน
ถวายหัว
ถอดหัวโขน
ถีบหัวส่ง (tìip-hǔua-sòng)
บอกหัว
พาดหัว
หัวกระเด็น
หัวกระไดไม่แห้ง
หัวกระสุน
หัวก๊อก
หัวกะทิ
หัวก่ายท้ายเกย
หัวกุญแจ
หัวเก่า
หัวแก้วหัวแหวน
หัวขโมย
หัวขวาน
หัวข้อ (hǔua-kɔ̂ɔ)
หัวขั้ว
หัวขาด
หัวขี้แต้
หัวขี้เลื่อย (hǔua-kîi-lʉ̂ai)
หัวขี้หมา
หัวขึ้น
หัวเข่า (hǔua-kào)
หัวแข็ง
หัวโขน (hǔua-kǒon)
หัวโขน (hǔua-kǒon)
หัวคลองท้ายคลอง
หัวควย
หัวคว่ำ
หัวคะแนน
หัวคันนา
หัวค่ำ
หัวคิด
หัวคุ้ง
หัวใคร่
หัวงาน
หัวงู
หัวเงื่อน
หัวแง่
หัวจิตหัวใจ
หัวจุก
หัวแจว
หัวโจก (hǔua-jòok)
หัวใจ (hǔua-jai)
หัวชนกำแพง
หัวชนฝา
หัวซุกหัวซุน
หัวซุน
หัวด้วน
หัวดาวหัวเดือน
หัวดี (hǔua-dii)
หัวดื้อ
หัวเด็ดตีนขาด
หัวเดียวกระเทียมลีบ
หัวต่อ
หัวตะคาก
หัวตะโหงก
หัวเต่า
หัวเตาไฟ
หัวถอก
หัวเถิก
หัวแถว (hǔua-tɛ̌o)
หัวที
หัวทึบ
หัวเท่ากำปั้น
หัวเทียน
หัวเทียม
หัวนกกระจอก
หัวนม (hǔua-nom)
หัวนอก
หัวนอน
หัวนอนปลายตีน
หัวน้ำ
หัวน้ำขึ้น
หัวน้ำลง
หัวเนื้อ
หัวเนื้อทราย
หัวใน
หัวบัว
หัวบ้านท้ายบ้าน
หัวเบี้ย
หัวโบราณ (hǔua-boo-raan)
หัวปลวก
หัวปลี
หัวปักหัวปำ
หัวปั่น
หัวป่า
หัวปาก
หัวปี
หัวปีท้ายปี
หัวผักกาด
หัวพัน
หัวพุงหัวมัน
หัวฟัดหัวเหวี่ยง
หัวฟืนหัวไฟ
หัวมังกุท้ายมังกร
หัวมุม
หัวเม็ด
หัวเมือง (hǔua-mʉʉang)
หัวแม่ตีน
หัวแม่เท้า
หัวแม่มือ (hǔua-mɛ̂ɛ-mʉʉ)
หัวแมลงวัน
หัวไม้
หัวไม่วางหางไม่เว้น
หัวรถจักร
หัวรอ
หัวระแหง
หัวรักหัวใคร่
หัวรั้น
หัวราน้ำ
หัวรุนแรง
หัวเราะหัวไห้
หัวเรี่ยวหัวแรง
หัวเรื่อง
หัวเรือใหญ่
หัวแรง
หัวแร้ง (hǔua-rɛ́ɛng)
หัวลม
หัวล้าน
หัวล้านได้หวี
หัวล้านนอกครู
หัวเลี้ยว
หัวเลี้ยวหัวต่อ
หัวแล่น
หัวโล้น
หัววัน
หัวไว
หัวสมอง
หัวสมัยใหม่
หัวสำเภา
หัวสูง
หัวเสีย
หัวใส (hǔua-sǎi)
หัวไส้ (hǔua-sâi)
หัวหกก้นขวิด
หัวหงอก
หัวหด (hǔua-hòt)
หัวหน้า (hǔua-nâa)
หัวหน่าว
หัวหมอ (hǔua-mɔ̌ɔ)
หัวหมื่น
หัวหมุน
หัวหมู
หัวหลักหัวตอ
หัวหอก (hǔua-hɔ̀ɔk)
หัวหาด
หัวหายตะพายขาด
หัวเห็ด (hǔua-hèt)
หัวเหม่
หัวเหม่ง
หัวแหลม
หัวแหวน
หัวใหม่
หัวไหล่
หัวไหล่ตูด
หัวอก
หัวอกหัวใจ
หัวออก
หัวอ่อน

Etymology 2

From Proto-Tai *krɯəwᴬ (“to laugh”). Cognate with Lao ຫົວ (hūa), Lü ᦷᦃ (ẋo), Zhuang hu.

Verb

หัว • (hǔua) (abstract noun การหัว)

to laugh.
to ridicule.

Derived terms

ขิกหัว
ชวนหัว
ตลกหัวเราะ
หัวร่อ (hǔua-rɔ̂ɔ)
หัวร่อต่อกระซิก
หัวเราะ (hǔua-rɔ́)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.