ยืน

See also: ยิน and ยุ่น

Thai

Etymology

From Proto-Tai *C̥.ɟɯːnᴬ (to stand). Cognate with Lao ຢືນ (yư̄n).

Pronunciation

Orthographic/Phonemicยืน
yụ̄n
RomanizationPaiboonyʉʉn
Royal Instituteyuen
(standard) IPA(key)/jɯːn˧/

Verb

ยืน (yʉʉn) (abstract noun การยืน)

  1. to stand:
    1. to be in an upright position on the feet; to rise to the feet; to stop on the feet.
    2. (archaic) to cause to stand; to set up; to set upright; to cause to stop on the feet.
      • 1999, ประชุมพงศาวดาร ฉบับกาญจนาภิเษก เล่ม ๓, กองวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร, →ISBN, page 274:
        พญาลแวกยกพลเข้ามายืนช้างในสามพิหาร
        pá-yaa lá-wɛ̂ɛk yók pon kâo maa yʉʉn cháang nai sǎam pí-hǎan
        The Lord of Lawaek marched his men in to stand their elephants in Sam Phihan.
  2. to remain, to stay; to endure, to last.
  3. to confirm, to maintain, to uphold; to emphasise, to insist; to persist.
  4. (law, of an appellate court) to affirm.

Adjective

ยืน (yʉʉn)

  1. long; long-lasting; lasting; enduring.

Derived terms

Derived terms
  • จุดยืน (jùt-yʉʉn)
  • ตัวยืน
  • เทวดายืนแท่น
  • ยั่งยืน (yâng-yʉʉn)
  • ยืนกระต่ายสามขา
  • ยืนกราน
  • ยืนคำ
  • ยืนค้ำหัว
  • ยืนเครื่อง
  • ยืนชิงช้า
  • ยืนต้น
  • ยืนต้นตาย
  • ยืนแท่น
  • ยืนพื้น
  • ยืนยง
  • ยืนยัน (yʉʉn-yan)
  • ยืนยาม
  • ยืนยาว
  • ยืนโรง
  • ยืนหยัด
  • ล้มทั้งยืน
  • หยัดยืน
  • อายุมั่นขวัญยืน
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.