ภูมิ์ลำเนา

See also: ภูมิลำเนา

Thai

Pronunciation

Orthographic		ภูมิ์ลำเนา bʰ ū m i ʻ l å e n ā
Phonemic		พูม-ลำ-เนา b ū m – l å – e n ā
Romanization	Paiboon	puum-lam-nao
	Royal Institute	phum-lam-nao
(standard) IPA^(key)		/pʰuːm˧.lam˧.naw˧/

Noun

ภูมิ์ลำเนา • (puum-lam-nao)

Archaic spelling of ภูมิลำเนา (puum-lam-nao).
- 1925, พระราชกฤษฎีกาให้ใช้บทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ ๑ และ ๒ ที่ได้ตรวจชำระใหม่ ลงวันที่ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๔๖๘:
  มาตรา ๔ ๔ ภูมิ์ลำเนาของ บุคคลธรรมดา ได้แก่ ถิ่น อัน บุคคล นั้น มี สถานที่อยู่เปน แหล่ง สำคัญ
  mâat-dtraa sìi-sìp sìi puum-lam-nao kɔ̌ɔng bùk-kon-tam-má-daa dâai-gɛ̀ɛ tìn an bùk-kon nán mii sà-tǎan-tîi yùu bpen lɛ̀ng sǎm-kan
  Section 44 The domicile of a natural person is the principal place wherein he lives.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.