ชลธาร

From ชล (chon, “water”) +‎ ธาร (taan, “water”).

ชลธาร • (chon-lá-taan)

1. (elegant, poetic) body of water, as river, lake, sea, ocean, etc.
   • 2000, สถาบันภาษาไทย, กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธิการ, ประชุมโคลงโลกนิติ, Bangkok: สถาบันภาษาไทย, กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธิการ, →ISBN, page 315:

     ก้านบัวบอกลึกตื้น ชลธาร มารยาทส่อสันดาน ชาติเชื้อ โฉดฉลาดเพราะคำขาน ควรทราบ หย่อมหญ้าเหี่ยวแห้งเรื้อ บอกร้ายแสลงดิน

     gâan buua bɔ̀ɔk lʉ́k dtʉ̂ʉn · chon-lá-taan · maa-rá-yâat sɔ̀ɔ sǎn-daan · châat-chʉ́ʉa · chòot chà-làat prɔ́ kam kǎan · kuuan sâap · yɔ̀m yâa hìao-hɛ̂ɛng rʉ́ʉa · bɔ̀ɔk ráai sà-lɛ̌ɛng din

     [As] a lotus stalk tells the deepness or shallowness of a river, race and trait are indicated by manners. Be known that speech tells ignorance and intelligence, [as] tufts of overgrown, dried grass tell the bad or unwholesome condition of land.