शाक्यमुनि

Sanskrit

Etymology

From शाक्य (śākya, Sakya) + मुनि (múni, sage, ascetic).

Pronunciation

Proper noun

शाक्यमुनि (śākyamuni) m

  1. (Buddhism) the Sakyamuni, the Buddha

Declension

Masculine i-stem declension of शाक्यमुनि (śākyamuni)
Singular Dual Plural
Nominative शाक्यमुनिः
śākyamuniḥ
शाक्यमुनी
śākyamunī
शाक्यमुनयः
śākyamunayaḥ
Vocative शाक्यमुने
śākyamune
शाक्यमुनी
śākyamunī
शाक्यमुनयः
śākyamunayaḥ
Accusative शाक्यमुनिम्
śākyamunim
शाक्यमुनी
śākyamunī
शाक्यमुनीन्
śākyamunīn
Instrumental शाक्यमुनिना / शाक्यमुन्या¹
śākyamuninā / śākyamunyā¹
शाक्यमुनिभ्याम्
śākyamunibhyām
शाक्यमुनिभिः
śākyamunibhiḥ
Dative शाक्यमुनये / शाक्यमुन्ये²
śākyamunaye / śākyamunye²
शाक्यमुनिभ्याम्
śākyamunibhyām
शाक्यमुनिभ्यः
śākyamunibhyaḥ
Ablative शाक्यमुनेः / शाक्यमुन्यः²
śākyamuneḥ / śākyamunyaḥ²
शाक्यमुनिभ्याम्
śākyamunibhyām
शाक्यमुनिभ्यः
śākyamunibhyaḥ
Genitive शाक्यमुनेः / शाक्यमुन्यः²
śākyamuneḥ / śākyamunyaḥ²
शाक्यमुन्योः
śākyamunyoḥ
शाक्यमुनीनाम्
śākyamunīnām
Locative शाक्यमुनौ
śākyamunau
शाक्यमुन्योः
śākyamunyoḥ
शाक्यमुनिषु
śākyamuniṣu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Less common

Descendants

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.