पुत्र

See also: पत्र, पुत्री, and पौत्र

Hindi

Borrowed from Sanskrit पुत्र (putrá).

पुत्र • (putra) m (Urdu spelling پتر‎)

From Proto-Indo-Aryan *putrás, from Proto-Indo-Iranian *putrás, from Proto-Indo-European *peh₂w- (“few, little”). Cognate with Avestan 𐬞𐬎𐬚𐬭𐬀‎ (puθra), Old Persian 𐎱𐎢𐏂 (puça, “son”), Ancient Greek παῖς (paîs, “child, son”), Latin puer (“boy”), Old English fēaw (whence English few).

पुत्र • (putrá) m

Masculine a-stem declension of पुत्र (putrá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	पुत्रः putráḥ	पुत्रौ putraú	पुत्राः / पुत्रासः¹ putrā́ḥ / putrā́saḥ¹
Vocative	पुत्र pútra	पुत्रौ pútrau	पुत्राः / पुत्रासः¹ pútrāḥ / pútrāsaḥ¹
Accusative	पुत्रम् putrám	पुत्रौ putraú	पुत्रान् putrā́n
Instrumental	पुत्रेण putréṇa	पुत्राभ्याम् putrā́bhyām	पुत्रैः / पुत्रेभिः¹ putraíḥ / putrébhiḥ¹
Dative	पुत्राय putrā́ya	पुत्राभ्याम् putrā́bhyām	पुत्रेभ्यः putrébhyaḥ
Ablative	पुत्रात् putrā́t	पुत्राभ्याम् putrā́bhyām	पुत्रेभ्यः putrébhyaḥ
Genitive	पुत्रस्य putrásya	पुत्रयोः putráyoḥ	पुत्राणाम् putrā́ṇām
Locative	पुत्रे putré	पुत्रयोः putráyoḥ	पुत्रेषु putréṣu
Notes	¹Vedic

Magadhi Prakrit: [Term?]
- Assamese: পুত (put)
- Rohingya: fut
- Sylheti: ꠙꠥꠔ (fut)
Sauraseni Prakrit: [script needed] (putta)
- Hindi: पूत (pūt)
Pali: putta
→ Hindi: पुत्र (putra)
→ Kannada: ಪುತ್ರ (putra)
→ Khmer: បុត្រា (botriə)
→ Malay: putera, putra
- Indonesian: putra, putera
→ Telugu: పుత్రుడు (putruḍu)
→ Thai: บุตร (bùt)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.