حشر
Arabic
Etymology 1
From the root ح ش ر (ḥ-š-r).
Conjugation
Conjugation of
حَشَرَ
(form-I sound, verbal noun حَشْر)verbal noun الْمَصْدَر |
حَشْر ḥašr | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
حَاشِر ḥāšir | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مَحْشُور maḥšūr | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | ḥašartu |
ḥašarta |
حَشَرَ ḥašara |
حَشَرْتُمَا ḥašartumā |
حَشَرَا ḥašarā |
ḥašarnā |
ḥašartum |
ḥašarū | |||
f | ḥašarti |
ḥašarat |
حَشَرَتَا ḥašaratā |
ḥašartunna |
ḥašarna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | ʾaḥšuru or ʾaḥširu |
taḥšuru or taḥširu |
yaḥšuru or yaḥširu |
تَحْشُرَانِ or تَحْشِرَانِ taḥšurāni or taḥširāni |
يَحْشُرَانِ or يَحْشِرَانِ yaḥšurāni or yaḥširāni |
naḥšuru or naḥširu |
taḥšurūna or taḥširūna |
yaḥšurūna or yaḥširūna | |||
f | taḥšurīna or taḥširīna |
taḥšuru or taḥširu |
تَحْشُرَانِ or تَحْشِرَانِ taḥšurāni or taḥširāni |
taḥšurna or taḥširna |
yaḥšurna or yaḥširna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʾaḥšura or ʾaḥšira |
taḥšura or taḥšira |
yaḥšura or yaḥšira |
تَحْشُرَا or تَحْشِرَا taḥšurā or taḥširā |
يَحْشُرَا or يَحْشِرَا yaḥšurā or yaḥširā |
naḥšura or naḥšira |
تَحْشُرُوا or تَحْشِرُوا taḥšurū or taḥširū |
يَحْشُرُوا or يَحْشِرُوا yaḥšurū or yaḥširū | |||
f | taḥšurī or taḥširī |
taḥšura or taḥšira |
تَحْشُرَا or تَحْشِرَا taḥšurā or taḥširā |
taḥšurna or taḥširna |
yaḥšurna or yaḥširna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʾaḥšur or ʾaḥšir |
taḥšur or taḥšir |
yaḥšur or yaḥšir |
تَحْشُرَا or تَحْشِرَا taḥšurā or taḥširā |
يَحْشُرَا or يَحْشِرَا yaḥšurā or yaḥširā |
naḥšur or naḥšir |
تَحْشُرُوا or تَحْشِرُوا taḥšurū or taḥširū |
يَحْشُرُوا or يَحْشِرُوا yaḥšurū or yaḥširū | |||
f | taḥšurī or taḥširī |
taḥšur or taḥšir |
تَحْشُرَا or تَحْشِرَا taḥšurā or taḥširā |
taḥšurna or taḥširna |
yaḥšurna or yaḥširna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | uḥšur or iḥšir |
اُحْشُرَا or اِحْشِرَا uḥšurā or iḥširā |
اُحْشُرُوا or اِحْشِرُوا uḥšurū or iḥširū |
||||||||
f | uḥšurī or iḥširī |
uḥšurna or iḥširna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | ḥuširtu |
ḥuširta |
حُشِرَ ḥušira |
حُشِرْتُمَا ḥuširtumā |
حُشِرَا ḥuširā |
ḥuširnā |
ḥuširtum |
ḥuširū | |||
f | ḥuširti |
ḥuširat |
حُشِرَتَا ḥuširatā |
ḥuširtunna |
ḥuširna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | ʾuḥšaru |
tuḥšaru |
yuḥšaru |
تُحْشَرَانِ tuḥšarāni |
يُحْشَرَانِ yuḥšarāni |
nuḥšaru |
tuḥšarūna |
yuḥšarūna | |||
f | tuḥšarīna |
tuḥšaru |
تُحْشَرَانِ tuḥšarāni |
tuḥšarna |
yuḥšarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʾuḥšara |
tuḥšara |
yuḥšara |
تُحْشَرَا tuḥšarā |
يُحْشَرَا yuḥšarā |
nuḥšara |
تُحْشَرُوا tuḥšarū |
يُحْشَرُوا yuḥšarū | |||
f | tuḥšarī |
tuḥšara |
تُحْشَرَا tuḥšarā |
tuḥšarna |
yuḥšarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʾuḥšar |
tuḥšar |
yuḥšar |
تُحْشَرَا tuḥšarā |
يُحْشَرَا yuḥšarā |
nuḥšar |
تُحْشَرُوا tuḥšarū |
يُحْشَرُوا yuḥšarū | |||
f | tuḥšarī |
tuḥšar |
تُحْشَرَا tuḥšarā |
tuḥšarna |
yuḥšarna |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “حشر”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
Etymology 2
Noun
حَشْر • (ḥašr) m
- verbal noun of حَشَرَ (ḥašara) (form I)
Declension
Declension of noun حَشْر (ḥašr)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | حَشْر ḥašr |
الْحَشْر al-ḥašr |
حَشْر ḥašr |
Nominative | حَشْرٌ ḥašrun |
الْحَشْرُ al-ḥašru |
حَشْرُ ḥašru |
Accusative | حَشْرًا ḥašran |
الْحَشْرَ al-ḥašra |
حَشْرَ ḥašra |
Genitive | حَشْرٍ ḥašrin |
الْحَشْرِ al-ḥašri |
حَشْرِ ḥašri |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.