վճռել
Armenian
Etymology
From Old Armenian վճռել (včṙel).
Verb
վճռել • (včṙel)
Declension
nominalised infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (uncountable) | ||
|---|---|---|
| nominative | վճռել (včṙel) | |
| nominative definite | վճռելը/վճռելն (včṙelə/včṙeln) | |
| dative | վճռելու (včṙelu) | |
| dative definite | վճռելուն (včṙelun) | |
| ablative | վճռելուց (včṙelucʿ) | |
| instrumental | վճռելով (včṙelov) | |
| locative | վճռելում (včṙelum) | |
Conjugation
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | վճռել (včṙel) | imperfective converb | վճռում (včṙum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | վճռվել (včṙvel) | simultaneous converb | վճռելիս (včṙelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | վճռել (včṙel) | ||||
| aorist stem | վճռ- (včṙ-) | future converb I | վճռելու (včṙelu) | ||||
| resultative participle | վճռած (včṙac) | future converb II | վճռելիք (včṙelikʿ) | ||||
| subject participle | վճռող (včṙoł) | connegative converb | վճռի (včṙi) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | վճռում եմ (včṙum em) | վճռում ես (včṙum es) | վճռում է (včṙum ē) | վճռում ենք (včṙum enkʿ) | վճռում եք (včṙum ekʿ) | վճռում են (včṙum en) | |
| imperfect | վճռում էի (včṙum ēi) | վճռում էիր (včṙum ēir) | վճռում էր (včṙum ēr) | վճռում էինք (včṙum ēinkʿ) | վճռում էիք (včṙum ēikʿ) | վճռում էին (včṙum ēin) | |
| future | վճռելու եմ (včṙelu em) | վճռելու ես (včṙelu es) | վճռելու է (včṙelu ē) | վճռելու ենք (včṙelu enkʿ) | վճռելու եք (včṙelu ekʿ) | վճռելու են (včṙelu en) | |
| future perfect | վճռելու էի (včṙelu ēi) | վճռելու էիր (včṙelu ēir) | վճռելու էր (včṙelu ēr) | վճռելու էինք (včṙelu ēinkʿ) | վճռելու էիք (včṙelu ēikʿ) | վճռելու էին (včṙelu ēin) | |
| present perfect | վճռել եմ (včṙel em) | վճռել ես (včṙel es) | վճռել է (včṙel ē) | վճռել ենք (včṙel enkʿ) | վճռել եք (včṙel ekʿ) | վճռել են (včṙel en) | |
| pluperfect | վճռել էի (včṙel ēi) | վճռել էիր (včṙel ēir) | վճռել էր (včṙel ēr) | վճռել էինք (včṙel ēinkʿ) | վճռել էիք (včṙel ēikʿ) | վճռել էին (včṙel ēin) | |
| aorist | վճռեցի, վճռի* (včṙecʿi, včṙi*) | վճռեցիր, վճռիր* (včṙecʿir, včṙir*) | վճռեց (včṙecʿ) | վճռեցինք, վճռինք* (včṙecʿinkʿ, včṙinkʿ*) | վճռեցիք, վճռիք* (včṙecʿikʿ, včṙikʿ*) | վճռեցին, վճռին* (včṙecʿin, včṙin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | վճռեմ (včṙem) | վճռես (včṙes) | վճռի (včṙi) | վճռենք (včṙenkʿ) | վճռեք (včṙekʿ) | վճռեն (včṙen) | |
| future perfect | վճռեի (včṙei) | վճռեիր (včṙeir) | վճռեր (včṙer) | վճռեինք (včṙeinkʿ) | վճռեիք (včṙeikʿ) | վճռեին (včṙein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կվճռեմ (kvčṙem) | կվճռես (kvčṙes) | կվճռի (kvčṙi) | կվճռենք (kvčṙenkʿ) | կվճռեք (kvčṙekʿ) | կվճռեն (kvčṙen) | |
| future perfect | կվճռեի (kvčṙei) | կվճռեիր (kvčṙeir) | կվճռեր (kvčṙer) | կվճռեինք (kvčṙeinkʿ) | կվճռեիք (kvčṙeikʿ) | կվճռեին (kvčṙein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | վճռի՛ր, վճռի՛* (včṙír, včṙí*) | — | — | վճռե՛ք, վճռեցե՛ք** (včṙékʿ, včṙecʿékʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չվճռել (čʿvčṙel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| connegative converb | չվճռի (čʿvčṙi) | ||||||
| resultative participle | չվճռած (čʿvčṙac) | ||||||
| subject participle | չվճռող (čʿvčṙoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ վճռում (čʿem včṙum) | չես վճռում (čʿes včṙum) | չի վճռում (čʿi včṙum) | չենք վճռում (čʿenkʿ včṙum) | չեք վճռում (čʿekʿ včṙum) | չեն վճռում (čʿen včṙum) | |
| imperfect | չէի վճռում (čʿēi včṙum) | չէիր վճռում (čʿēir včṙum) | չէր վճռում (čʿēr včṙum) | չէինք վճռում (čʿēinkʿ včṙum) | չէիք վճռում (čʿēikʿ včṙum) | չէին վճռում (čʿēin včṙum) | |
| future | չեմ վճռելու (čʿem včṙelu) | չես վճռելու (čʿes včṙelu) | չի վճռելու (čʿi včṙelu) | չենք վճռելու (čʿenkʿ včṙelu) | չեք վճռելու (čʿekʿ včṙelu) | չեն վճռելու (čʿen včṙelu) | |
| future perfect | չէի վճռելու (čʿēi včṙelu) | չէիր վճռելու (čʿēir včṙelu) | չէր վճռելու (čʿēr včṙelu) | չէինք վճռելու (čʿēinkʿ včṙelu) | չէիք վճռելու (čʿēikʿ včṙelu) | չէին վճռելու (čʿēin včṙelu) | |
| present perfect | չեմ վճռել (čʿem včṙel) | չես վճռել (čʿes včṙel) | չի վճռել (čʿi včṙel) | չենք վճռել (čʿenkʿ včṙel) | չեք վճռել (čʿekʿ včṙel) | չեն վճռել (čʿen včṙel) | |
| pluperfect | չէի վճռել (čʿēi včṙel) | չէիր վճռել (čʿēir včṙel) | չէր վճռել (čʿēr včṙel) | չէինք վճռել (čʿēinkʿ včṙel) | չէիք վճռել (čʿēikʿ včṙel) | չէին վճռել (čʿēin včṙel) | |
| aorist | չվճռեցի, չվճռի* (čʿvčṙecʿi, čʿvčṙi*) | չվճռեցիր, չվճռիր* (čʿvčṙecʿir, čʿvčṙir*) | չվճռեց (čʿvčṙecʿ) | չվճռեցինք, չվճռինք* (čʿvčṙecʿinkʿ, čʿvčṙinkʿ*) | չվճռեցիք, չվճռիք* (čʿvčṙecʿikʿ, čʿvčṙikʿ*) | չվճռեցին, չվճռին* (čʿvčṙecʿin, čʿvčṙin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չվճռեմ (čʿvčṙem) | չվճռես (čʿvčṙes) | չվճռի (čʿvčṙi) | չվճռենք (čʿvčṙenkʿ) | չվճռեք (čʿvčṙekʿ) | չվճռեն (čʿvčṙen) | |
| future perfect | չվճռեի (čʿvčṙei) | չվճռեիր (čʿvčṙeir) | չվճռեր (čʿvčṙer) | չվճռեինք (čʿvčṙeinkʿ) | չվճռեիք (čʿvčṙeikʿ) | չվճռեին (čʿvčṙein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ վճռի (čʿem včṙi) | չես վճռի (čʿes včṙi) | չի վճռի (čʿi včṙi) | չենք վճռի (čʿenkʿ včṙi) | չեք վճռի (čʿekʿ včṙi) | չեն վճռի (čʿen včṙi) | |
| future perfect | չէի վճռի (čʿēi včṙi) | չէիր վճռի (čʿēir včṙi) | չէր վճռի (čʿēr včṙi) | չէինք վճռի (čʿēinkʿ včṙi) | չէիք վճռի (čʿēikʿ včṙi) | չէին վճռի (čʿēin včṙi) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ վճռիր, մի՛ վճռի* (mí včṙir, mí včṙi*) | — | — | մի՛ վճռեք, մի՛ վճռեցեք** (mí včṙekʿ, mí včṙecʿekʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | վճռել (včṙel) | |||
| dative | վճռելու (včṙelu) | |||
| ablative | վճռելուց (včṙelucʿ) | |||
| instrumental | վճռելով (včṙelov) | |||
| locative | վճռելում (včṙelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | վճռելը/վճռելն (včṙelə/včṙeln) | |||
| dative | վճռելուն (včṙelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | վճռելս (včṙels) | |||
| dative | վճռելուս (včṙelus) | |||
| ablative | վճռելուցս (včṙelucʿs) | |||
| instrumental | վճռելովս (včṙelovs) | |||
| locative | վճռելումս (včṙelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | վճռելդ (včṙeld) | |||
| dative | վճռելուդ (včṙelud) | |||
| ablative | վճռելուցդ (včṙelucʿd) | |||
| instrumental | վճռելովդ (včṙelovd) | |||
| locative | վճռելումդ (včṙelumd) | |||
Old Armenian
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.