վիճարկել
Armenian
Etymology
From վեճ (več) + Old Armenian արկանեմ (arkanem).
Pronunciation
- (Eastern Armenian, standard) IPA(key): [vit͡ʃɑɾˈkɛl]
Inflection
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | վիճարկել (vičarkel) | imperfective converb | վիճարկում (vičarkum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | վիճարկվել (vičarkvel) | simultaneous converb | վիճարկելիս (vičarkelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | վիճարկել (vičarkel) | ||||
| aorist stem | վիճարկ- (vičark-) | future converb I | վիճարկելու (vičarkelu) | ||||
| resultative participle | վիճարկած (vičarkac) | future converb II | վիճարկելիք (vičarkelikʿ) | ||||
| subject participle | վիճարկող (vičarkoł) | connegative converb | վիճարկի (vičarki) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | վիճարկում եմ (vičarkum em) | վիճարկում ես (vičarkum es) | վիճարկում է (vičarkum ē) | վիճարկում ենք (vičarkum enkʿ) | վիճարկում եք (vičarkum ekʿ) | վիճարկում են (vičarkum en) | |
| imperfect | վիճարկում էի (vičarkum ēi) | վիճարկում էիր (vičarkum ēir) | վիճարկում էր (vičarkum ēr) | վիճարկում էինք (vičarkum ēinkʿ) | վիճարկում էիք (vičarkum ēikʿ) | վիճարկում էին (vičarkum ēin) | |
| future | վիճարկելու եմ (vičarkelu em) | վիճարկելու ես (vičarkelu es) | վիճարկելու է (vičarkelu ē) | վիճարկելու ենք (vičarkelu enkʿ) | վիճարկելու եք (vičarkelu ekʿ) | վիճարկելու են (vičarkelu en) | |
| future perfect | վիճարկելու էի (vičarkelu ēi) | վիճարկելու էիր (vičarkelu ēir) | վիճարկելու էր (vičarkelu ēr) | վիճարկելու էինք (vičarkelu ēinkʿ) | վիճարկելու էիք (vičarkelu ēikʿ) | վիճարկելու էին (vičarkelu ēin) | |
| present perfect | վիճարկել եմ (vičarkel em) | վիճարկել ես (vičarkel es) | վիճարկել է (vičarkel ē) | վիճարկել ենք (vičarkel enkʿ) | վիճարկել եք (vičarkel ekʿ) | վիճարկել են (vičarkel en) | |
| pluperfect | վիճարկել էի (vičarkel ēi) | վիճարկել էիր (vičarkel ēir) | վիճարկել էր (vičarkel ēr) | վիճարկել էինք (vičarkel ēinkʿ) | վիճարկել էիք (vičarkel ēikʿ) | վիճարկել էին (vičarkel ēin) | |
| aorist | վիճարկեցի, վիճարկի* (vičarkecʿi, vičarki*) | վիճարկեցիր, վիճարկիր* (vičarkecʿir, vičarkir*) | վիճարկեց (vičarkecʿ) | վիճարկեցինք, վիճարկինք* (vičarkecʿinkʿ, vičarkinkʿ*) | վիճարկեցիք, վիճարկիք* (vičarkecʿikʿ, vičarkikʿ*) | վիճարկեցին, վիճարկին* (vičarkecʿin, vičarkin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | վիճարկեմ (vičarkem) | վիճարկես (vičarkes) | վիճարկի (vičarki) | վիճարկենք (vičarkenkʿ) | վիճարկեք (vičarkekʿ) | վիճարկեն (vičarken) | |
| future perfect | վիճարկեի (vičarkei) | վիճարկեիր (vičarkeir) | վիճարկեր (vičarker) | վիճարկեինք (vičarkeinkʿ) | վիճարկեիք (vičarkeikʿ) | վիճարկեին (vičarkein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կվիճարկեմ (kvičarkem) | կվիճարկես (kvičarkes) | կվիճարկի (kvičarki) | կվիճարկենք (kvičarkenkʿ) | կվիճարկեք (kvičarkekʿ) | կվիճարկեն (kvičarken) | |
| future perfect | կվիճարկեի (kvičarkei) | կվիճարկեիր (kvičarkeir) | կվիճարկեր (kvičarker) | կվիճարկեինք (kvičarkeinkʿ) | կվիճարկեիք (kvičarkeikʿ) | կվիճարկեին (kvičarkein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | վիճարկի՛ր, վիճարկի՛* (vičarkír, vičarkí*) | — | — | վիճարկե՛ք, վիճարկեցե՛ք** (vičarkékʿ, vičarkecʿékʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չվիճարկել (čʿvičarkel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| connegative converb | չվիճարկի (čʿvičarki) | ||||||
| resultative participle | չվիճարկած (čʿvičarkac) | ||||||
| subject participle | չվիճարկող (čʿvičarkoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ վիճարկում (čʿem vičarkum) | չես վիճարկում (čʿes vičarkum) | չի վիճարկում (čʿi vičarkum) | չենք վիճարկում (čʿenkʿ vičarkum) | չեք վիճարկում (čʿekʿ vičarkum) | չեն վիճարկում (čʿen vičarkum) | |
| imperfect | չէի վիճարկում (čʿēi vičarkum) | չէիր վիճարկում (čʿēir vičarkum) | չէր վիճարկում (čʿēr vičarkum) | չէինք վիճարկում (čʿēinkʿ vičarkum) | չէիք վիճարկում (čʿēikʿ vičarkum) | չէին վիճարկում (čʿēin vičarkum) | |
| future | չեմ վիճարկելու (čʿem vičarkelu) | չես վիճարկելու (čʿes vičarkelu) | չի վիճարկելու (čʿi vičarkelu) | չենք վիճարկելու (čʿenkʿ vičarkelu) | չեք վիճարկելու (čʿekʿ vičarkelu) | չեն վիճարկելու (čʿen vičarkelu) | |
| future perfect | չէի վիճարկելու (čʿēi vičarkelu) | չէիր վիճարկելու (čʿēir vičarkelu) | չէր վիճարկելու (čʿēr vičarkelu) | չէինք վիճարկելու (čʿēinkʿ vičarkelu) | չէիք վիճարկելու (čʿēikʿ vičarkelu) | չէին վիճարկելու (čʿēin vičarkelu) | |
| present perfect | չեմ վիճարկել (čʿem vičarkel) | չես վիճարկել (čʿes vičarkel) | չի վիճարկել (čʿi vičarkel) | չենք վիճարկել (čʿenkʿ vičarkel) | չեք վիճարկել (čʿekʿ vičarkel) | չեն վիճարկել (čʿen vičarkel) | |
| pluperfect | չէի վիճարկել (čʿēi vičarkel) | չէիր վիճարկել (čʿēir vičarkel) | չէր վիճարկել (čʿēr vičarkel) | չէինք վիճարկել (čʿēinkʿ vičarkel) | չէիք վիճարկել (čʿēikʿ vičarkel) | չէին վիճարկել (čʿēin vičarkel) | |
| aorist | չվիճարկեցի, չվիճարկի* (čʿvičarkecʿi, čʿvičarki*) | չվիճարկեցիր, չվիճարկիր* (čʿvičarkecʿir, čʿvičarkir*) | չվիճարկեց (čʿvičarkecʿ) | չվիճարկեցինք, չվիճարկինք* (čʿvičarkecʿinkʿ, čʿvičarkinkʿ*) | չվիճարկեցիք, չվիճարկիք* (čʿvičarkecʿikʿ, čʿvičarkikʿ*) | չվիճարկեցին, չվիճարկին* (čʿvičarkecʿin, čʿvičarkin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չվիճարկեմ (čʿvičarkem) | չվիճարկես (čʿvičarkes) | չվիճարկի (čʿvičarki) | չվիճարկենք (čʿvičarkenkʿ) | չվիճարկեք (čʿvičarkekʿ) | չվիճարկեն (čʿvičarken) | |
| future perfect | չվիճարկեի (čʿvičarkei) | չվիճարկեիր (čʿvičarkeir) | չվիճարկեր (čʿvičarker) | չվիճարկեինք (čʿvičarkeinkʿ) | չվիճարկեիք (čʿvičarkeikʿ) | չվիճարկեին (čʿvičarkein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ վիճարկի (čʿem vičarki) | չես վիճարկի (čʿes vičarki) | չի վիճարկի (čʿi vičarki) | չենք վիճարկի (čʿenkʿ vičarki) | չեք վիճարկի (čʿekʿ vičarki) | չեն վիճարկի (čʿen vičarki) | |
| future perfect | չէի վիճարկի (čʿēi vičarki) | չէիր վիճարկի (čʿēir vičarki) | չէր վիճարկի (čʿēr vičarki) | չէինք վիճարկի (čʿēinkʿ vičarki) | չէիք վիճարկի (čʿēikʿ vičarki) | չէին վիճարկի (čʿēin vičarki) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ վիճարկիր, մի՛ վիճարկի* (mí vičarkir, mí vičarki*) | — | — | մի՛ վիճարկեք, մի՛ վիճարկեցեք** (mí vičarkekʿ, mí vičarkecʿekʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | վիճարկել (vičarkel) | |||
| dative | վիճարկելու (vičarkelu) | |||
| ablative | վիճարկելուց (vičarkelucʿ) | |||
| instrumental | վիճարկելով (vičarkelov) | |||
| locative | վիճարկելում (vičarkelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | վիճարկելը/վիճարկելն (vičarkelə/vičarkeln) | |||
| dative | վիճարկելուն (vičarkelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | վիճարկելս (vičarkels) | |||
| dative | վիճարկելուս (vičarkelus) | |||
| ablative | վիճարկելուցս (vičarkelucʿs) | |||
| instrumental | վիճարկելովս (vičarkelovs) | |||
| locative | վիճարկելումս (vičarkelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | վիճարկելդ (vičarkeld) | |||
| dative | վիճարկելուդ (vičarkelud) | |||
| ablative | վիճարկելուցդ (vičarkelucʿd) | |||
| instrumental | վիճարկելովդ (vičarkelovd) | |||
| locative | վիճարկելումդ (vičarkelumd) | |||
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.