душман

Macedonian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish دشمان (düşman), from Persian دشمن (došman).

Noun

душман (dušman) m (plural душмани)

  1. enemy, fiend (an aggressive one)

Russian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish دشمان (düşman), from Persian دشمن (došman).

Pronunciation

  • IPA(key): [dʊʂˈman]

Noun

душма́н (dušmán) m anim (genitive душма́на, nominative plural душма́ны, genitive plural душма́нов)

  1. (Turkestan, Afghanistan) mujahid, enemy

Declension


Serbo-Croatian

Alternative forms

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish دشمان (düşman), from Persian دشمن (došman). Akin to душма̀нлук and ди̑н-ду̏шман.

Pronunciation

  • (dùšmān): IPA(key): /dûʃman/
  • (dùšmān): IPA(key): /dǔʃmaːn/
  • Hyphenation: душ‧ман

Noun

ду̏шман m (Latin spelling dȕšman) or ду̀шма̄н m (Latin spelling dùšmān)

  1. (expressively) enemy

Declension

Synonyms

References

  • душман” in Hrvatski jezični portal
  • Abdulah Škaljić (1966), Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku, Svjetlost: Sarajevo, page 229

Tajik

Noun

Dari Persian دشمن
Iranian Persian دشمن
Tajiki Persian душман (dušman)

душман (dušman) (plural душманон)

  1. enemy
    Баъд аз 3 соли ҷанг бо душманони дохиливу хориҷӣ болшевикон тавонистанд ҳакимятро дар собиқ Империяи Русия ба даст оранд.Baʾd az 3 soli jang bo dušmanoni doxilivu xorijī bolševikon tavonistand hakimyatro dar sobiq Imperiyayi Rusiya ba dast orand.(please add an English translation of this usage example)

Inflection

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.