ψηφοφόρος

From ψῆφος (psêphos, “pebble; counter; vote”) +‎ -φόρος (-phóros, “-phore, suffix from φόρος, verb φέρω (“bring”)”).

ψηφοφόρος • (psēphophóros) m or f (neuter ψηφοφόρον); second declension

(Koine)

1. giving one's vote, voter

• -φόρος (-phóros, “-phore”)
• ψηφῐ́ζω (psēphízō, “I count; I vote”)
• ψῆφος f (psêphos, “pebble; counter; vote”) and related terms
• ψηφοφορῐ́ᾱ f (psēphophoríā, “vote by ballot”)

• ψηφοφόρος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ψηφοφόρος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers

From Koine Greek ψηφοφόρος, an adjective.

• IPA^(key): /psifoˈforos/
• Hyphenation: ψη‧φο‧φό‧ρος

ψηφοφόρος • (psifofóros) m or f (plural ψηφοφόροι)

1. voter (one who votes)

• εκλογέας (eklogéas)

• ψηφίζω (psēphízō, “I count; I vote”)
• ψηφοφορία f (psēphophoría, “voting”)
• vote related terms: see at ψήφος (fem.)
• and see related terms at ψήφος

• εκλέγω (eklégo, “I vote; choose”)
• εκλογή f (eklogí, “the voting; choice”)