ψηφοφορία

Ancient Greek

From ψηφοφόρος (psēphophóros, “voter”) +‎ -ῐ́ᾱ (-íā).

ψηφοφορῐ́ᾱ • (psēphophoríā) f (genitive ψηφοφορῐ́ᾱς); first declension

vote by ballot, voting
judgement, decree
θεοῦ ψηφοφορία ― theoû psēphophoría ― god's decree
(astronomy) calculation

First declension of ἡ ψηφοφορῐ́ᾱ; τῆς ψηφοφορῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ ψηφοφορῐ́ᾱ hē psēphophoríā	τὼ ψηφοφορῐ́ᾱ tṑ psēphophoríā	αἱ ψηφοφορῐ́αι hai psēphophoríai
Genitive	τῆς ψηφοφορῐ́ᾱς tês psēphophoríās	τοῖν ψηφοφορῐ́αιν toîn psēphophoríain	τῶν ψηφοφορῐῶν tôn psēphophoriôn
Dative	τῇ ψηφοφορῐ́ᾳ têi psēphophoríāi	τοῖν ψηφοφορῐ́αιν toîn psēphophoríain	ταῖς ψηφοφορῐ́αις taîs psēphophoríais
Accusative	τὴν ψηφοφορῐ́ᾱν tḕn psēphophoríān	τὼ ψηφοφορῐ́ᾱ tṑ psēphophoríā	τᾱ̀ς ψηφοφορῐ́ᾱς tā̀s psēphophoríās
Vocative	ψηφοφορῐ́ᾱ psēphophoríā	ψηφοφορῐ́ᾱ psēphophoríā	ψηφοφορῐ́αι psēphophoríai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ψηφοφορία • (psifoforía) f (plural ψηφοφορίες)

declension of ψηφοφορία