χρονίζω

Ancient Greek

Etymology

From χρόνος (khrónos, “time”) +‎ -ίζω (-ízō).

Pronunciation
 

Verb

χρονῐ́ζω • (khronízō)

  1. to spend time
    1. to last long, continue
    2. to persevere
    3. to take time, tarry, linger, delay, be slow
    4. (of ailments) to be/become chronic
    5. (of wine) to be/become old, to have age
  2. (passive) to be prolonged or protracted
    1. to grow up

Inflection

    Present: χρονίζω, χρονίζομαι
number singular dual plural
present first second third second third first second third
active indicative χρονίζω χρονίζεις χρονίζει χρονίζετον χρονίζετον χρονίζομεν χρονίζετε χρονίζουσῐ(ν)
subjunctive χρονίζω χρονίζῃς χρονίζῃ χρονίζητον χρονίζητον χρονίζωμεν χρονίζητε χρονίζωσῐ(ν)
optative χρονίζοιμῐ χρονίζοις χρονίζοι χρονίζοιτον χρονιζοίτην χρονίζοιμεν χρονίζοιτε χρονίζοιεν
imperative χρονῖζε χρονιζέτω χρονίζετον χρονιζέτων χρονίζετε χρονιζόντων
middle/

passive

 indicative χρονίζομαι χρονίζει/
χρονίζῃ		 χρονίζεται χρονίζεσθον χρονίζεσθον χρονιζόμεθᾰ χρονίζεσθε χρονίζονται
subjunctive χρονίζωμαι χρονίζῃ χρονίζηται χρονίζησθον χρονίζησθον χρονιζώμεθᾰ χρονίζησθε χρονίζωνται
optative χρονιζοίμην χρονίζοιο χρονίζοιτο χρονίζοισθον χρονιζοίσθην χρονιζοίμεθᾰ χρονίζοισθε χρονίζοιντο
imperative χρονίζου χρονιζέσθω χρονίζεσθον χρονιζέσθων χρονίζεσθε χρονιζέσθων
active middle/passive
infinitive χρονίζειν χρονίζεσθαι
participle χρονίζων, χρονίζουσᾰ, χρονῖζον χρονιζόμενος, χρονιζομένη, χρονιζόμενον
    Imperfect: ἐχρόνιζον, ἐχρονιζόμην
number singular dual plural
imperfect first second third second third first second third
active indicative ἐχρόνιζον ἐχρόνιζες ἐχρόνιζε ἐχρονίζετον ἐχρονιζέτην ἐχρονίζομεν ἐχρονίζετε ἐχρόνιζον
middle/
passive		 ἐχρονιζόμην ἐχρονίζου ἐχρονίζετο ἐχρονίζεσθον ἐχρονιζέσθην ἐχρονιζόμεθᾰ ἐχρονίζεσθε ἐχρονίζοντο
    Future: χρονίσω, χρονίσομαι, χρονισθήσομαι
number singular dual plural
future first second third second third first second third
active indicative χρονίσω χρονίσεις χρονίσει χρονίσετον χρονίσετον χρονίσομεν χρονίσετε χρονίσουσῐ(ν)
optative χρονίσοιμῐ χρονίσοις χρονίσοι χρονίσοιτον χρονισοίτην χρονίσοιμεν χρονίσοιτε χρονίσοιεν
middle indicative χρονίσομαι χρονίσει/
χρονίσῃ		 χρονίσεται χρονίσεσθον χρονίσεσθον χρονισόμεθᾰ χρονίσεσθε χρονίσονται
optative χρονισοίμην χρονίσοιο χρονίσοιτο χρονίσοισθον χρονισοίσθην χρονισοίμεθᾰ χρονίσοισθε χρονίσοιντο
passive indicative χρονισθήσομαι χρονισθήσει/
χρονισθήσῃ		 χρονισθήσεται χρονισθήσεσθον χρονισθήσεσθον χρονισθησόμεθᾰ χρονισθήσεσθε χρονισθήσονται
optative χρονισθησοίμην χρονισθήσοιο χρονισθήσοιτο χρονισθήσοισθον χρονισθησοίσθην χρονισθησοίμεθᾰ χρονισθήσοισθε χρονισθήσοιντο
active middle passive
infinitive χρονίσειν χρονίσεσθαι χρονισθήσεσθαι
participle χρονίσων, χρονίσουσᾰ, χρονῖσον χρονισόμενος, χρονισομένη, χρονισόμενον χρονισθησόμενος, χρονισθησομένη, χρονισθησόμενον
    Future: χρονιῶ, χρονιοῦμαι, χρονιήσομαι (Attic)
number singular dual plural
future first second third second third first second third
active indicative χρονιῶ/
χρονιέω		 χρονιεῖς χρονιεῖ χρονιεῖτον χρονιεῖτον χρονιοῦμεν χρονιεῖτε χρονιοῦσῐ(ν)
optative χρονιοίην/
χρονιοῖμῐ		 χρονιοίης/
χρονιοῖς		 χρονιοίη/
χρονιοῖ		 χρονιοῖτον χρονιοίτην χρονιοῖμεν χρονιοῖτε χρονιοῖεν
middle indicative χρονιοῦμαι χρονιῇ/
χρονιεῖ		 χρονιεῖται χρονιεῖσθον χρονιεῖσθον χρονιούμεθᾰ χρονιεῖσθε χρονιοῦνται
optative χρονιοίμην χρονιοῖο χρονιοῖτο χρονιοῖσθον χρονιοίσθην χρονιοίμεθᾰ χρονιοῖσθε χρονιοῖντο
passive indicative χρονιήσομαι χρονιήσει/
χρονιήσῃ		 χρονιήσεται χρονιήσεσθον χρονιήσεσθον χρονιησόμεθᾰ χρονιήσεσθε χρονιήσονται
optative χρονιησοίμην χρονιήσοιο χρονιήσοιτο χρονιήσοισθον χρονιησοίσθην χρονιησοίμεθᾰ χρονιήσοισθε χρονιήσοιντο
active middle passive
infinitive χρονιεῖν χρονιεῖσθαι χρονιήσεσθαι
participle χρονιῶν, χρονιοῦσᾰ, χρονιοῦν χρονιούμενος, χρονιουμένη, χρονιούμενον χρονιησόμενος, χρονιησομένη, χρονιησόμενον

Further reading

Greek

Alternative forms
  • χρονιάζω (chroniázo)

Verb

χρονίζω • (chronízo) (simple past χρόνισα)

  1. take a long time, drag
  2. endure, last a long time
  3. delay, drag
  4. age one year

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.