φωνάζω

Greek

Etymology

From Mediaeval Byzantine Greek φωνάζω form the ancient Ancient Greek φωνέω, φωνῶ (phōnéō, phōnô).[1]

Pronunciation

IPA^(key): /foˈna.zo/
Hyphenation: φω‧νά‧ζω

Verb

φωνάζω • (fonázo) (simple past φώναξα, passive —)

(intransitive) shout, yell, bawl
(transitive) name (only for persons)
(transitive) call, summon

Conjugation

φωνάζω (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	φωνάζω	φωνάξω
2 sg	φωνάζεις	φωνάξεις
3 sg	φωνάζει	φωνάξει

1 pl	φωνάζουμε, [‑ομε]	φωνάξουμε, [‑ομε]
2 pl	φωνάζετε	φωνάξετε
3 pl	φωνάζουν(ε)	φωνάξουν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	φώναζα	φώναξα
2 sg	φώναζες	φώναξες
3 sg	φώναζε	φώναξε

1 pl	φωνάζαμε	φωνάξαμε
2 pl	φωνάζατε	φωνάξατε
3 pl	φώναζαν, φωνάζαν(ε)	φώναξαν, φωνάξαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα φωνάζω ➤	θα φωνάξω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα φωνάζεις, …	θα φωνάξεις, …

	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … φωνάξει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … φωνάξει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … φωνάξει

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	φώναζε	φώναξε, φώναχ' ¹
2 pl	φωνάζετε	φωνάξτε, φωνάχτε

Other forms
Active present participle ➤	φωνάζοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας φωνάξει ➤
Passive perfect particple ➤	—

Nonfinite form ➤	φωνάξει


Notes	1. φώναχ' + weak pronouns like φώναχ' τον ("call him!") • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

(bawl): κραυγάζω (kravgázo)
(name or summon): καλώ (kaló)
(bawl): φωνασκώ (fonaskó)
(name): ονομάζω (onomázo)

Related terms

αναφωνώ (anafonó, “exclaim, cry”)
άφωνος (áfonos, “speechless”)
βροντοφωνάζω (vrontofonázo)
διαφωνώ (diafonó, “disagree”)
εκφωνώ (ekfonó, “deliver speech”)
μεγαλόφωνος (megalófonos, “with loud voice”)
ξεφωνίζω (xefonízo, “scream”)
ξεφωνώ (xefonó)
προσφωνώ (prosfonó, “address -speech-”)
συμφωνώ (symfonó, “agree”)
φωνακλάς m (fonaklás, “bawler”)
φωνασκώ (fonaskó, “bawl”)
φωναχτός (fonachtós)

and see: φωνή f (foní, “voice”)

References

φωνάζω in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] φωνάζω in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.