φονεύω

Greek

Etymology

From Ancient Greek φονεύω (phoneúō).

Pronunciation
  • IPA(key): /foˈnevo/

Verb

φονεύω • (fonévo) (simple past φόνευσα)

  1. murder, kill

Conjugation
φονεύω
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  φονεύω φόνευα θα φονεύω να φονεύω
2s  φονεύεις φόνευες θα φονεύεις να φονεύεις φόνευε
3s  φονεύει φόνευε θα φονεύει να φονεύει
1p  φονεύουμε,  φονεύομε φονεύαμε θα φονεύουμε,  φονεύομε να φονεύουμε,  φονεύομε
2p  φονεύετε φονεύατε θα φονεύετε να φονεύετε φονεύετε
3p  φονεύουν,  φονεύουνε φόνευαν,  φονεύαν,  φονεύανε θα φονεύουν,  φονεύουνε να φονεύουν,  φονεύουνε
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  φονεύσω φόνευσα θα φονεύσω να φονεύσω
2s  φονεύσεις φόνευσες θα φονεύσεις να φονεύσεις φόνευσε
3s  φονεύσει φόνευσε θα φονεύσει να φονεύσει
1p  φονεύσουμε,  φονεύσομε φονεύσαμε θα φονεύσουμε,  φονεύσομε να φονεύσουμε,  φονεύσομε
2p  φονεύσετε φονεύσατε θα φονεύσετε να φονεύσετε φονεύστε,  φονεύτε
3p  φονεύσουν,  φονεύσουνε φόνευσαν,  φονεύσαν,  φονεύσανε θα φονεύσουν,  φονεύσουνε να φονεύσουν,  φονεύσουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω φονεύσει είχα φονεύσει θα έχω φονεύσει να έχω φονεύσει
2s  έχεις φονεύσει είχες φονεύσει θα έχεις φονεύσει να έχεις φονεύσει έχε φονευμένο
3s  έχει φονεύσει είχε φονεύσει θα έχει φονεύσει να έχει φονεύσει
1p  έχουμε φονεύσει είχαμε φονεύσει θα έχουμε φονεύσει να έχουμε φονεύσει
2p  έχετε φονεύσει είχατε φονεύσει θα έχετε φονεύσει να έχετε φονεύσει έχετε φονευμένο
3p  έχουν φονεύσει είχαν φονεύσει θα έχουν φονεύσει να έχουν φονεύσει
Alternative* perfect:  έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) φονευμένο
pluperfect:    είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) φονευμένο
future perfect:    θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) φονευμένο
subjunctive:    να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) φονευμένο
Participle:   φονεύοντας Non-finite ‡   φονεύσει 17, 1a
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.