τρώγω
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Indo-European *terh₁-. Probably cognate with Old Armenian արածեմ (aracem).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /trɔ̌ː.ɡɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈtro.ɡo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈtro.ɣo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈtro.ɣo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈtro.ɣo/
Inflection
Also: future: ἔδομαι, aorist2: ἔφαγον, present perfect: ἐδήδοκα, pluperfect: ἐδηδόκειν
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | τρώγω | τρώγεις | τρώγει | τρώγετον | τρώγετον | τρώγομεν | τρώγετε | τρώγουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | τρώγω | τρώγῃς | τρώγῃ | τρώγητον | τρώγητον | τρώγωμεν | τρώγητε | τρώγωσῐ(ν) | |||||
| optative | τρώγοιμῐ | τρώγοις | τρώγοι | τρώγοιτον | τρωγοίτην | τρώγοιμεν | τρώγοιτε | τρώγοιεν | |||||
| imperative | τρῶγε | τρωγέτω | τρώγετον | τρωγέτων | τρώγετε | τρωγόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | τρώγομαι | τρώγῃ, τρώγει |
τρώγεται | τρώγεσθον | τρώγεσθον | τρωγόμεθᾰ | τρώγεσθε | τρώγονται | ||||
| subjunctive | τρώγωμαι | τρώγῃ | τρώγηται | τρώγησθον | τρώγησθον | τρωγώμεθᾰ | τρώγησθε | τρώγωνται | |||||
| optative | τρωγοίμην | τρώγοιο | τρώγοιτο | τρώγοισθον | τρωγοίσθην | τρωγοίμεθᾰ | τρώγοισθε | τρώγοιντο | |||||
| imperative | τρώγου | τρωγέσθω | τρώγεσθον | τρωγέσθων | τρώγεσθε | τρωγέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | τρώγειν | τρώγεσθαι | |||||||||||
| participle | m | τρώγων | τρωγόμενος | ||||||||||
| f | τρώγουσᾰ | τρωγομένη | |||||||||||
| n | τρῶγον | τρωγόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: ἔτρωγον, ἐτρωγόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἔτρωγον | ἔτρωγες | ἔτρωγε(ν) | ἐτρώγετον | ἐτρωγέτην | ἐτρώγομεν | ἐτρώγετε | ἔτρωγον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐτρωγόμην | ἐτρώγου | ἐτρώγετο | ἐτρώγεσθον | ἐτρωγέσθην | ἐτρωγόμεθᾰ | ἐτρώγεσθε | ἐτρώγοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: τρώξομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle | indicative | τρώξομαι | τρώξῃ, τρώξει |
τρώξεται | τρώξεσθον | τρώξεσθον | τρωξόμεθᾰ | τρώξεσθε | τρώξονται | ||||
| optative | τρωξοίμην | τρώξοιο | τρώξοιτο | τρώξοισθον | τρωξοίσθην | τρωξοίμεθᾰ | τρώξοισθε | τρώξοιντο | |||||
| middle | |||||||||||||
| infinitive | τρώξεσθαι | ||||||||||||
| participle | m | τρωξόμενος | |||||||||||
| f | τρωξομένη | ||||||||||||
| n | τρωξόμενον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἔτρᾰγον, ἐτρᾰγόμην, ἐτρᾰ́γην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἔτρᾰγον | ἔτρᾰγες | ἔτρᾰγε(ν) | ἐτρᾰ́γετον | ἐτρᾰγέτην | ἐτρᾰ́γομεν | ἐτρᾰ́γετε | ἔτρᾰγον | ||||
| subjunctive | τρᾰ́γω | τρᾰ́γῃς | τρᾰ́γῃ | τρᾰ́γητον | τρᾰ́γητον | τρᾰ́γωμεν | τρᾰ́γητε | τρᾰ́γωσῐ(ν) | |||||
| optative | τρᾰ́γοιμῐ | τρᾰ́γοις | τρᾰ́γοι | τρᾰ́γοιτον | τρᾰγοίτην | τρᾰ́γοιμεν | τρᾰ́γοιτε | τρᾰ́γοιεν | |||||
| imperative | τρᾰ́γε | τρᾰγέτω | τρᾰ́γετον | τρᾰγέτων | τρᾰ́γετε | τρᾰγόντων | |||||||
| middle | indicative | ἐτρᾰγόμην | ἐτρᾰ́γου | ἐτρᾰ́γετο | ἐτρᾰ́γεσθον | ἐτρᾰγέσθην | ἐτρᾰγόμεθᾰ | ἐτρᾰ́γεσθε | ἐτρᾰ́γοντο | ||||
| subjunctive | τρᾰ́γωμαι | τρᾰ́γῃ | τρᾰ́γηται | τρᾰ́γησθον | τρᾰ́γησθον | τρᾰγώμεθᾰ | τρᾰ́γησθε | τρᾰ́γωνται | |||||
| optative | τρᾰγοίμην | τρᾰ́γοιο | τρᾰ́γοιτο | τρᾰ́γοισθον | τρᾰγοίσθην | τρᾰγοίμεθᾰ | τρᾰ́γοισθε | τρᾰ́γοιντο | |||||
| imperative | τρᾰγοῦ | τρᾰγέσθω | τρᾰ́γεσθον | τρᾰγέσθων | τρᾰ́γεσθε | τρᾰγέσθων | |||||||
| passive | indicative | ἐτρᾰ́γην | ἐτρᾰ́γης | ἐτρᾰ́γη | ἐτρᾰ́γητον | ἐτρᾰγήτην | ἐτρᾰ́γημεν | ἐτρᾰ́γητε | ἐτρᾰ́γησᾰν | ||||
| subjunctive | τρᾰγῶ | τρᾰγῇς | τρᾰγῇ | τρᾰγῆτον | τρᾰγῆτον | τρᾰγῶμεν | τρᾰγῆτε | τρᾰγῶσῐ(ν) | |||||
| optative | τρᾰγείην | τρᾰγείης | τρᾰγείη | τρᾰγεῖτον, τρᾰγείητον |
τρᾰγείτην, τρᾰγειήτην |
τρᾰγεῖμεν, τρᾰγείημεν |
τρᾰγεῖτε, τρᾰγείητε |
τρᾰγεῖεν, τρᾰγείησᾰν | |||||
| imperative | τρᾰ́γηθῐ | τρᾰγήτω | τρᾰ́γητον | τρᾰγήτων | τρᾰ́γητε | τρᾰγέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | τρᾰγεῖν | τρᾰγέσθαι | τρᾰγῆναι | ||||||||||
| participle | m | τρᾰγών | τρᾰγόμενος | τρᾰγείς | |||||||||
| f | τρᾰγοῦσᾰ | τρᾰγομένη | τρᾰγεῖσᾰ | ||||||||||
| n | τρᾰγόν | τρᾰγόμενον | τρᾰγέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: τέτρογμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive |
indicative | τέτρογμαι | τέτροξαι | τέτροκται | τέτροχθον | τέτροχθον | τετρόγμεθᾰ | τέτροχθε | τετρόγᾰται | ||||
| subjunctive | τετρογμένος ὦ | τετρογμένος ᾖς | τετρογμένος ᾖ | τετρογμένω ἦτον | τετρογμένω ἦτον | τετρογμένοι ὦμεν | τετρογμένοι ἦτε | τετρογμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | τετρογμένος εἴην | τετρογμένος εἴης | τετρογμένος εἴη | τετρογμένοι εἴητον/εἶτον | τετρογμένω εἰήτην/εἴτην | τετρογμένοι εἴημεν/εἶμεν | τετρογμένοι εἴητε/εἶτε | τετρογμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | τέτροξο | τετρόχθω | τέτροχθον | τετρόχθων | τέτροχθε | τετρόχθων | |||||||
| middle/passive | |||||||||||||
| infinitive | τετρόχθαι | ||||||||||||
| participle | m | τετρογμένος | |||||||||||
| f | τετρογμένη | ||||||||||||
| n | τετρογμένον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Descendants
- Greek: τρώω (tróo)
Further reading
- τρώγω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- τρώγω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- τρώγω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- τρώγω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- τρώγω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- G5176 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Conjugation
τρώω/τρώγω, τρώγομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | τρώω, {τρώγω} | φάω | τρώγομαι | φαγωθώ |
| 2 sg | τρως, {τρώγεις} | φας | τρώγεσαι | φαγωθείς |
| 3 sg | τρώει, {τρώγει} | φάει | τρώγεται | φαγωθεί |
| 1 pl | τρώμε, {τρώγομε}, [τρώγουμε] | φάμε | τρωγόμαστε | φαγωθούμε |
| 2 pl | τρώτε, {τρώγετε} | φάτε | τρώγεστε, τρωγόσαστε | φαγωθείτε |
| 3 pl | τρώνε, τρων, {τρώγουν(ε)} | φάνε, φαν | τρώγονται | φαγωθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | έτρωγα | έφαγα | τρωγόμουν(α) | φαγώθηκα |
| 2 sg | έτρωγες | έφαγες | τρωγόσουν(α) | φαγώθηκες |
| 3 sg | έτρωγε | έφαγε | τρωγόταν(ε) | φαγώθηκε |
| 1 pl | τρώγαμε | φάγαμε | τρωγόμασταν, (τρωγόμαστε) | φαγωθήκαμε |
| 2 pl | τρώγατε | φάγατε | τρωγόσασταν,(τρωγόσαστε) | φαγωθήκατε |
| 3 pl | έτρωγαν, τρώγαν, τρώγανε | έφαγαν, φάγαν, φάγανε | τρώγονταν, τρωγόντουσαν | φαγώθηκαν, φαγωθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα τρώω, {θα τρώγω} ➤ | θα φάω ➤ | θα τρώγομαι ➤ | θα φαγωθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα τρως, …, {θα τρώγεις}, … | θα φας, … | θα τρώγεσαι, … | θα φαγωθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … φάει έχω, έχεις, … φαγωμένο ➤ |
έχω, έχεις, … φαγωθεί είμαι, είσαι, … φαγωμένος ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … φάει είχα, είχες, … φαγωμένο |
είχα, είχες, … φαγωθεί ήμουν, ήσουν, … φαγωμένος | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … φάει θα έχω, θα έχεις, … φαγωμένο |
θα έχω, θα έχεις, … φαγωθεί θα είμαι, θα είσαι, … φαγωμένος | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | τρώγε, (τρώε) | φάε | — | |
| 2 pl | τρώτε, τρώγετε, [τρώετε] | φάτε | τρώγεστε | φαγωθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | τρώγοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας φάει ➤ | φαγωμένος ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | φάει | φαγωθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• <~-- • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.