πλέω

Ancient Greek

Alternative forms
  • πλώω (plṓō) – Ionic

Etymology

From Proto-Indo-European *plew-. In the present and imperfect, the semivowel *ϝ is lost between vowels, but before a consonant is kept as υ, the second element of a diphthong. Cognate with English float.

Pronunciation
 

Verb

πλέω • (pléō)

  1. sail (in a boat)
  2. float

Conjugation

   Present: πλέω, πλέομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πλέω πλεῖς πλεῖ πλεῖτον πλεῖτον πλέομεν πλεῖτε πλέουσῐ(ν)
subjunctive πλέω πλέῃς πλέῃ πλέητον πλέητον πλέωμεν πλέητε πλέωσῐ(ν)
optative πλεοίην,
πλέοιμῐ		 πλεοίης,
πλέοις		 πλεοίη,
πλέοι		 πλέοιτον,
πλεοίητον		 πλεοίτην,
πλεοιήτην		 πλέοιμεν,
πλεοίημεν		 πλέοιτε,
πλεοίητε		 πλέοιεν,
πλεοίησᾰν
imperative   πλεῖ πλείτω πλεῖτον πλείτων   πλεῖτε πλεόντων
middle/
passive		 indicative πλέομαι πλέῃ πλεῖται πλεῖσθον πλεῖσθον πλεόμεθᾰ πλεῖσθε πλέονται
subjunctive πλέωμαι πλέῃ πλέηται πλέησθον πλέησθον πλεώμεθᾰ πλέησθε πλέωνται
optative πλεοίμην πλέοιο πλέοιτο πλέοισθον πλεοίσθην πλεοίμεθᾰ πλέοισθε πλέοιντο
imperative   πλέου πλείσθω πλεῖσθον πλείσθων   πλεῖσθε πλείσθων
active middle/passive
infinitive πλεῖν πλεῖσθαι
participle m πλέων πλεόμενος
f πλέουσᾰ πλεομένη
n πλέον πλεόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔπλεον, ἐπλεόμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπλεον ἔπλεις ἔπλει ἐπλεῖτον ἐπλείτην ἐπλέομεν ἐπλεῖτε ἔπλεον
middle/
passive		 indicative ἐπλεόμην ἐπλέου ἐπλεῖτο ἐπλεῖσθον ἐπλείσθην ἐπλεόμεθᾰ ἐπλεῖσθε ἐπλέοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πλεύσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative πλεύσομαι πλεύσῃ,
πλεύσει		 πλεύσεται πλεύσεσθον πλεύσεσθον πλευσόμεθᾰ πλεύσεσθε πλεύσονται
optative πλευσοίμην πλεύσοιο πλεύσοιτο πλεύσοισθον πλευσοίσθην πλευσοίμεθᾰ πλεύσοισθε πλεύσοιντο
middle
infinitive πλεύσεσθαι
participle m πλευσόμενος
f πλευσομένη
n πλευσόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πλευσοῦμαι (Doric, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative πλευσοῦμαι πλευσῇ πλευσεῖται πλευσεῖσθον πλευσεῖσθον πλευσεόμεθᾰ πλευσεῖσθε πλευσέονται
optative πλευσεοίμην πλευσέοιο πλευσέοιτο πλευσέοισθον πλευσεοίσθην πλευσεοίμεθᾰ πλευσέοισθε πλευσέοιντο
middle
infinitive πλευσεῖσθαι
participle m πλευσεόμενος
f πλευσεομένη
n πλευσεόμενον
Notes: Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔπλευσᾰ, ἐπλευσᾰ́μην, ἐπλεύσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπλευσᾰ ἔπλευσᾰς ἔπλευσε(ν) ἐπλεύσᾰτον ἐπλευσᾰ́την ἐπλεύσᾰμεν ἐπλεύσᾰτε ἔπλευσᾰν
subjunctive πλεύσω πλεύσῃς πλεύσῃ πλεύσητον πλεύσητον πλεύσωμεν πλεύσητε πλεύσωσῐ(ν)
optative πλεύσαιμῐ πλεύσειᾰς,
πλεύσαις		 πλεύσειε(ν),
πλεύσαι		 πλεύσαιτον πλευσαίτην πλεύσαιμεν πλεύσαιτε πλεύσειᾰν,
πλεύσαιεν
imperative   πλεῦσον πλευσᾰ́τω πλεύσᾰτον πλευσᾰ́των   πλεύσᾰτε πλευσᾰ́ντων
middle indicative ἐπλευσᾰ́μην ἐπλεύσω ἐπλεύσᾰτο ἐπλεύσᾰσθον ἐπλευσᾰ́σθην ἐπλευσᾰ́μεθᾰ ἐπλεύσᾰσθε ἐπλεύσᾰντο
subjunctive πλεύσωμαι πλεύσῃ πλεύσηται πλεύσησθον πλεύσησθον πλευσώμεθᾰ πλεύσησθε πλεύσωνται
optative πλευσαίμην πλεύσαιο πλεύσαιτο πλεύσαισθον πλευσαίσθην πλευσαίμεθᾰ πλεύσαισθε πλεύσαιντο
imperative   πλεῦσαι πλευσᾰ́σθω πλεύσᾰσθον πλευσᾰ́σθων   πλεύσᾰσθε πλευσᾰ́σθων
passive indicative ἐπλεύσθην ἐπλεύσθης ἐπλεύσθη ἐπλεύσθητον ἐπλευσθήτην ἐπλεύσθημεν ἐπλεύσθητε ἐπλεύσθησᾰν
subjunctive πλευσθῶ πλευσθῇς πλευσθῇ πλευσθῆτον πλευσθῆτον πλευσθῶμεν πλευσθῆτε πλευσθῶσῐ(ν)
optative πλευσθείην πλευσθείης πλευσθείη πλευσθεῖτον,
πλευσθείητον		 πλευσθείτην,
πλευσθειήτην		 πλευσθεῖμεν,
πλευσθείημεν		 πλευσθεῖτε,
πλευσθείητε		 πλευσθεῖεν,
πλευσθείησᾰν
imperative   πλεύσθητῐ πλευσθήτω πλεύσθητον πλευσθήτων   πλεύσθητε πλευσθέντων
active middle passive
infinitive πλεῦσαι πλεύσᾰσθαι πλευσθῆναι
participle m πλεύσᾱς πλευσᾰ́μενος πλευσθείς
f πλεύσᾱσᾰ πλευσᾰμένη πλευσθεῖσᾰ
n πλεῦσᾰν πλευσᾰ́μενον πλευσθέν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπλευκᾰ, πέπλευσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέπλευκᾰ πέπλευκᾰς πέπλευκε(ν) πεπλεύκᾰτον πεπλεύκᾰτον πεπλεύκᾰμεν πεπλεύκᾰτε πεπλεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπλεύκω πεπλεύκῃς πεπλεύκῃ πεπλεύκητον πεπλεύκητον πεπλεύκωμεν πεπλεύκητε πεπλεύκωσῐ(ν)
optative πεπλεύκοιμῐ,
πεπλευκοίην		 πεπλεύκοις,
πεπλευκοίης		 πεπλεύκοι,
πεπλευκοίη		 πεπλεύκοιτον πεπλευκοίτην πεπλεύκοιμεν πεπλεύκοιτε πεπλεύκοιεν
imperative   πέπλευκε πεπλευκέτω πεπλεύκετον πεπλευκέτων   πεπλεύκετε πεπλευκόντων
middle/
passive		 indicative πέπλευσμαι πέπλευσαι πέπλευσται πέπλευσθον πέπλευσθον πεπλεύσμεθᾰ πέπλευσθε πεπλεύσᾰται
subjunctive πεπλευσμένος ὦ πεπλευσμένος ᾖς πεπλευσμένος ᾖ πεπλευσμένω ἦτον πεπλευσμένω ἦτον πεπλευσμένοι ὦμεν πεπλευσμένοι ἦτε πεπλευσμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπλευσμένος εἴην πεπλευσμένος εἴης πεπλευσμένος εἴη πεπλευσμένοι εἴητον/εἶτον πεπλευσμένω εἰήτην/εἴτην πεπλευσμένοι εἴημεν/εἶμεν πεπλευσμένοι εἴητε/εἶτε πεπλευσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πέπλευσο πεπλεύσθω πέπλευσθον πεπλεύσθων   πέπλευσθε πεπλεύσθων
active middle/passive
infinitive πεπλευκέναι πεπλεῦσθαι
participle m πεπλευκώς πεπλευσμένος
f πεπλευκυῖᾰ πεπλευσμένη
n πεπλευκός πεπλευσμένον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • οὐ παντός πλεῖν ἐς Κόρινθον (ou pantós pleîn es Kórinthon)

Compounds of the verb @perseus.tufts.edu e.g.

Examples of verb compounds
  • ᾰ̓νᾰπλέω (anapléō, “sail upwards, go up-stream”)
  • ᾰ̓ποπλέω (apopléō, “to set sail, to depart”)
  • δῐᾰπλέω (diapléō, “sail through”)
  • εἰσπλέω (eispléō, “sail into, enter”)
  • ἐκπλέω (ekpléō, “sail out”)
  • ἐπῐπλέω (epipléō, “sail upon”)
  • κᾰτᾰπλέω (katapléō, “sail downstream; sail back”)
  • πᾰρᾰπλέω (parapléō, “sail by”)
  • περῐπλέω (peripléō, “sail round”)
  • προσπλέω (prospléō, “sail towards”)
  • συμπλέω (sumpléō, “sail in company with”)
  • ὑποπλέω (hupopléō, “sail under”)

More than 200 related words for the grades:

Derived terms

*πλεϝ > -πλέω, -πλευσ-, -πλευμ-

*πλοϝ > -πλοο-, -πλοι-, -πλου-

*πλωϝ > the Ionic -πλώω, -πλωτ-

  • πλωτάρχης m (plōtárkhēs, “shipmaster”)
  • πλωτήρ m (plōtḗr, “sailor, seaman”)
  • πλωτικός (plōtikós, “skilled in seamanship, a seaman”)
  • πλωτός (plōtós, “floating; navigable”)
  • πλώω (plṓō, “Ionic of πλέω”)

*plϝ > πλυν-j-ω > πλύνω (plúnō, “wash”)

References

Greek

Etymology

From Ancient Greek πλέω.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈple.o/
  • Hyphenation: πλέ‧ω

Verb

πλέω • (pléo) (simple past έπλευσα, passive —)

  1. sail (in a boat)
  2. float
  3. (figuratively) have something in abundance, in expressions like:
    πλέω σε πελάγη ευτυχίας (pléo se pelági eftychías, “I 'sail' in seas of happiness, I am happy”)
    πλέω στο χρήμα (pléo sto chríma, “I 'sail' in money, I am rich”)
    πλέω στο αίμα (pléo sto aíma, “I 'sail' in blood, I bleed heavily”)
  4. (figuratively) to be too large (of shoes, clothing, etc)

Conjugation
πλέω   (active forms only)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg πλέω πλεύσω
2 sg πλέεις πλεύσεις
3 sg πλέει πλεύσει
1 pl πλέουμε, [‑ομε] πλεύσουμε, [‑ομε]
2 pl πλέετε πλεύσετε
3 pl πλέουν(ε) πλεύσουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg έπλεα έπλευσα
2 sg έπλεες έπλευσες
3 sg έπλεε έπλευσε
1 pl πλέαμε πλεύσαμε
2 pl πλέατε πλεύσατε
3 pl έπλεαν, πλέαν(ε) έπλευσαν, πλεύσαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα πλέω ➤ θα πλεύσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα πλέεις, … θα πλεύσεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … πλεύσει
Past perfect ➤   είχα, είχες, … πλεύσει
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … πλεύσει
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg πλέε πλεύσε
2 pl πλέετε πλεύστε
Other forms
Active present participle ➤   πλέοντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας πλεύσει ➤
Passive perfect particple ➤ —
Nonfinite form ➤   πλεύσει
Notes    • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

And see their derivatives:

Compounds of the verb
Related words (with compounds and derivatives)
  • άπλοια f (áploia, “detention of ships at port”)
  • πλεύση f (pléfsi, “sailing, sailing route”)
  • αδιάπλευστος (adiáplefstos, “unnavigable”)
  • πλεύσιμος (pléfsimos, “navigable”)
  • πλευστός (plefstós, “navigable”)
  • πλεούμενο n (pleoúmeno, “floating vessel, boat, ship”)
  • πλοηγός (ploïgós, “navigator”)
  • πλοήγηση (ploḯgisi, “navigation”)
  • πλοηγώ (ploïgó, “navigate”)
  • πλοίαρχος (ploíarchos, “captain of ship”)
  • πλόιμος (plóimos, “navigable”)
  • πλοίο n (ploío, “ship”)
    • -πλοιο n, tr- f (tr-), -πλοϊκός (adjective)
  • πλους m (plous, “sail, sailing”)
    • ἐν πλῷ (ἐn plῷ, “while sailing”) (formal, archaic)
  • πλωτάρχης m (plotárchis)
  • πλωτός (plotós, “navigable”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.