πλέων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /plé.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈplɛ.on/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈple.on/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈple.on/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈple.on/

Adjective

πλέων • (pléōn) m or f (neuter πλέον); third declension

comparative degree of πολῠ́ς (polús)

Declension

Third declension of πλέων; πλέον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πλέων pléōn	πλέον pléon	πλέονε pléone	πλέονε pléone	πλέονες / πλέους pléones / pléous	πλέονᾰ / πλέω pléona / pléō
Genitive	πλέονος pléonos	πλέονος pléonos	πλεόνοιν pleónoin	πλεόνοιν pleónoin	πλεόνων pleónōn	πλεόνων pleónōn
Dative	πλέονῐ pléoni	πλέονῐ pléoni	πλεόνοιν pleónoin	πλεόνοιν pleónoin	πλέοσῐ / πλέοσῐν pléosi(n)	πλέοσῐ / πλέοσῐν pléosi(n)
Accusative	πλέονᾰ / πλέω pléona / pléō	πλέον pléon	πλέονε pléone	πλέονε pléone	πλέονᾰς / πλέους pléonas / pléous	πλέονᾰ / πλέω pléona / pléō
Vocative	πλέον pléon	πλέον pléon	πλέονε pléone	πλέονε pléone	πλέονες / πλέους pléones / pléous	πλέονᾰ / πλέω pléona / pléō
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	πλέον pléon		—		—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Participle

πλέων • (pléōn) m (feminine πλέουσᾰ, neuter πλέον); first/third declension

present active participle of πλέω (pléō)

Declension

First and third declension of πλέων; πλέουσᾰ; πλέον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πλέων pléōn	πλέουσᾰ pléousa	πλέον pléon	πλέοντε pléonte	πλεούσᾱ pleoúsā	πλέοντε pléonte	πλέοντες pléontes	πλέουσαι pléousai	πλέοντᾰ pléonta
Genitive	πλέοντος pléontos	πλεούσης pleoúsēs	πλέοντος pléontos	πλεόντοιν pleóntoin	πλεούσαιν pleoúsain	πλεόντοιν pleóntoin	πλεόντων pleóntōn	πλεουσῶν pleousôn	πλεόντων pleóntōn
Dative	πλέοντῐ pléonti	πλεούσῃ pleoúsēi	πλέοντῐ pléonti	πλεόντοιν pleóntoin	πλεούσαιν pleoúsain	πλεόντοιν pleóntoin	πλέουσῐ / πλέουσῐν pléousi(n)	πλεούσαις pleoúsais	πλέουσῐ / πλέουσῐν pléousi(n)
Accusative	πλέοντᾰ pléonta	πλέουσᾰν pléousan	πλέον pléon	πλέοντε pléonte	πλεούσᾱ pleoúsā	πλέοντε pléonte	πλέοντᾰς pléontas	πλεούσᾱς pleoúsās	πλέοντᾰ pléonta
Vocative	πλέων pléōn	πλέουσᾰ pléousa	πλέον pléon	πλέοντε pléonte	πλεούσᾱ pleoúsā	πλέοντε pléonte	πλέοντες pléontes	πλέουσαι pléousai	πλέοντᾰ pléonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πλεόντως pleóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.