παρηγοριά

From παρα- (para-) +‎ αγορεύω (agorévo, “plead”) +‎ -ιά (-iá).

IPA^(key): /paɾiɣoɾˈʝa/

παρηγοριά • (parigoriá) f

1. consolation, solace, comfort
   • 1823, Dionysios Solomos, Ύμνος εις την Ελευθερίαν [Hymn to Liberty]:

     Δυστυχής! Παρηγορία
     μόνη σοῦ ἕμενε νὰ λὲς
     περασμένα μεγαλεῖα
     καὶ διηγώντας τα νὰ κλαῖς.

     Dystychís! Parigoría
     móni soῦ ἕmene nὰ lὲs
     perasména megaleῖa
     kaὶ diigóntas ta nὰ klaῖs.

     O sad one! Your only consolation
     left was to speak
     of past glories
     and in recounting them, to cry.

   Τα λόγια σας μου ήταν παρηγοριά όταν έχασα τον πατέρα μου.

   Ta lógia sas mou ítan parigoriá ótan échasa ton patéra mou.

   Your words were a comfort to me when I lost my father.

• ανακούφιση f (anakoúfisi)

• καφές της παρηγοριάς m (kafés tis parigoriás, “funeral coffee”)
• παρηγορώ (parigoró, “console”)
• παρήγορος (parígoros, “comforting”)