παραδέχομαι

Greek

Etymology

From Ancient Greek παραδέχομαι (paradékhomai), equivalent to παρα- (para-) +‎ δέχομαι (déchomai, “to accept”).

Pronunciation

IPA^(key): /paɾaˈðexome/
Hyphenation: πα‧ρα‧δέ‧χο‧μαι

Verb

παραδέχομαι • (paradéchomai) deponent (simple past παραδέχτηκα, παραδέχθηκα)

(transitive) admit, accept, concede, allow (confess to be true or to be the case, typically with reluctance)
Επιτέλους παραδέχτηκε ότι την αγαπάει. ― Epitélous paradéchtike óti tin agapáei. ― At last he admitted that he loved her.

Αυτή είναι άθεη και δεν θα παραδεχτεί ποτέ ότι υπάρχει ο Θεός. ― Aftí eínai átheï kai den tha paradechteí poté óti ypárchei o Theós. ― She's atheist and will never concede that there is a God.
recognise (as able or skilled), take one's hat off to
Στη μαγειρική τον παραδέχομαι· είναι αξεπέραστος. ― Sti mageirikí ton paradéchomai; eínai axepérastos. ― As far as cooking is concerned, I take my hat off to him; he's unsurpassed.

Conjugation

παραδέχομαι

		Non-past tenses		Past tenses
Imperfective		Present	Continuous future	Imperfect
1st person	sg	παραδέχομαι	θα παραδέχομαι	παραδεχόμουν, παραδεχόμουνα
2nd person		παραδέχεσαι	θα παραδέχεσαι	παραδεχόσουν, παραδεχόσουνα
3rd person		παραδέχεται	θα παραδέχεται	παραδεχόταν, παραδεχότανε
1st person	pl	παραδεχόμαστε	θα παραδεχόμαστε	παραδεχόμασταν, παραδεχόμαστε²
2nd person		παραδέχεστε, παραδεχόσαστε¹	θα παραδέχεστε, παραδεχόσαστε¹	παραδεχόσασταν, παραδεχόσαστε²
3rd person		παραδέχονται	θα παραδέχονται	παραδέχονταν, παραδεχόντανε, παραδεχόντουσαν

Perfective		Dependent^†	Simple future	Simple past (Aorist)
1st person	sg	παραδεχθώ, παραδεχτώ	θα παραδεχθώ, θα παραδεχτώ	παραδέχθηκα, παραδέχτηκα
2nd person		παραδεχθείς, παραδεχτείς	θα παραδεχθείς, παραδεχτείς	παραδέχθηκες, παραδέχτηκες
3rd person		παραδεχθεί, παραδεχτεί	θα παραδεχθεί, παραδεχτεί	παραδέχθηκε, παραδέχτηκε
1st person	pl	παραδεχθούμε, παραδεχτούμε	θα παραδεχθούμε, παραδεχτούμε	παραδεχθήκαμε, παραδεχτήκαμε
2nd person		παραδεχθείτε, παραδεχτείτε	θα παραδεχθείτε, παραδεχτείτε	παραδεχθήκατε, παραδεχτήκατε
3rd person		παραδεχθούν, παραδεχτούν, παραδεχθούνε, παραδεχτούνε	θα παραδεχθούν, θα παραδεχτούν, θα παραδεχθούνε, θα παραδεχτούνε	παραδέχθηκαν, παραδέχτηκαν, παραδεχθήκανε, παραδεχτήκανε

Imperative		Imperfective	Perfective
2nd person	sg	—³	παραδέξου
2nd person	pl	—³	παραδεχθείτε, παραδεχτείτε

Perfect tenses
Perfect		έχω παραδεχθεί, έχεις παραδεχθεί έχει παραδεχθεί, …; έχω παραδεχτεί, έχεις παραδεχτεί έχει παραδεχτεί, …
Future perfect		θα έχω παραδεχθεί, θα έχεις παραδεχθεί, θα έχει παραδεχθεί, …; θα έχω παραδεχτεί, θα έχεις παραδεχτεί, θα έχει παραδεχτεί, …
Past perfect		είχα παραδεχθεί, είχες παραδεχθεί, είχε παραδεχθεί, … ; είχα παραδεχτεί, είχες παραδεχτεί, είχε παραδεχτεί, …

Subjunctive
Continuous		The present tense form preceded by να, ας, etc
Simple		The dependent form preceded by να, ας, etc
Past perfect		The perfect tense form preceded by να, ας, etc

When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources.
† The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existence of these forms is doubtful

Synonyms

(admit, concede, allow): δέχομαι (déchomai), αποδέχομαι (apodéchomai), ομολογώ (omologó), εγκρίνω (egkríno), αναγνωρίζω (anagnorízo), επιδοκιμάζω (epidokimázo)

Antonyms

(admit, concede, allow): αρνούμαι (arnoúmai), απορρίπτω (aporrípto), αμφισβητώ (amfisvitó)

Related terms

παραδεκτός (paradektós, “admissible, acceptable”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.