παραβάλλω

Greek

Etymology

From Ancient Greek πᾰρᾰβᾰ́λλω (parabállō, “I set side by side”). Morphologically παρά- (pará-, “beside”) +‎ βάλλω (vállo, “to throw”).

Verb

παραβάλλω • (paravállo) (simple past παρέβαλα)

  1. compare
  2. parallel, collate

Conjugation
παραβάλλω
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  παραβάλλω παρέβαλλα θα παραβάλλω να παραβάλλω
2s  παραβάλλεις παρέβαλλες θα παραβάλλεις να παραβάλλεις παράβαλλε
3s  παραβάλλει παρέβαλλε θα παραβάλλει να παραβάλλει
1p  παραβάλλουμε,  παραβάλλομε παραβάλλαμε θα παραβάλλουμε,  παραβάλλομε να παραβάλλουμε,  παραβάλλομε
2p  παραβάλλετε παραβάλλατε θα παραβάλλετε να παραβάλλετε παραβάλλετε
3p  παραβάλλουν,  παραβάλλουνε παρέβαλλαν,  παραβάλλαν,  παραβάλλανε θα παραβάλλουν,  παραβάλλουνε να παραβάλλουν,  παραβάλλουνε
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  παραβάλω παρέβαλα θα παραβάλω να παραβάλω
2s  παραβάλεις παρέβαλες θα παραβάλεις να παραβάλεις παράβαλε
3s  παραβάλει παρέβαλε θα παραβάλει να παραβάλει
1p  παραβάλουμε,  παραβάλομε παραβάλαμε θα παραβάλουμε,  παραβάλομε να παραβάλουμε,  παραβάλομε
2p  παραβάλετε παραβάλατε θα παραβάλετε να παραβάλετε παραβάλετε
3p  παραβάλουν,  παραβάλουνε παρέβαλαν,  παραβάλαν,  παραβάλανε θα παραβάλουν,  παραβάλουνε να παραβάλουν,  παραβάλουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω παραβάλει είχα παραβάλει θα έχω παραβάλει να έχω παραβάλει
2s  έχεις παραβάλει είχες παραβάλει θα έχεις παραβάλει να έχεις παραβάλει
3s  έχει παραβάλει είχε παραβάλει θα έχει παραβάλει να έχει παραβάλει
1p  έχουμε παραβάλει είχαμε παραβάλει θα έχουμε παραβάλει να έχουμε παραβάλει
2p  έχετε παραβάλει είχατε παραβάλει θα έχετε παραβάλει να έχετε παραβάλει
3p  έχουν παραβάλει είχαν παραβάλει θα έχουν παραβάλει να έχουν παραβάλει
Participle:   παραβάλλοντας Non-finite ‡   παραβάλει #146, 1a
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
  • πβ (pv, “cf, compare with”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.