πέτομαι

Ancient Greek

Alternative forms

ἵπταμαι (híptamai)
πέταμαι (pétamai)

Etymology

From Proto-Indo-European *peth₂-. Cognates Old English feþer (English feather), Latin petō, Sanskrit पतति (patati), Avestan 𐬞𐬀𐬙𐬀𐬌𐬙𐬌‎ (pataiti), Old Armenian թիռ (tʿiṙ).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pé.to.mai̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpɛ.to.mɛ/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpe.to.mɛ/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpe.to.me/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpe.to.me/

Verb

πέτομαι • (pétomai)

I fly
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 13.59:
  αὐτὸς δ᾽ ὥς τ᾽ ἴρηξ ὠκύπτερος ὦρτο πέτεσθαι
  autòs d᾽ hṓs t᾽ írēx ōkúpteros ôrto pétesthai
  And himself, even as a hawk, swift of flight, speedeth forth to fly
1. (figuratively)
  - 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 8.90:
    ὁ δὲ καλόν τι νέον λαχὼν / ἁβρότατος ἔπι μεγάλας / ἐξ ἐλπίδος πέταται / ὑποπτέροις ἀνορέαις
    ho dè kalón ti néon lakhṑn / habrótatos épi megálas / ex elpídos pétatai / hupoptérois anoréais
    But he who has gained some fine new thing in his great opulence flies beyond hope on the wings of his manliness
I dart, rush; I make haste
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 13.754:
  κεκλήγων, διὰ δὲ Τρώων πέτετ᾽ ἠδ᾽ ἐπικούρων
  keklḗgōn, dià dè Trṓōn pétet᾽ ēd᾽ epikoúrōn
  and with loud shouting sped he through the Trojans and allies

Usage notes

The second aorist is more common than the first.

Inflection

Present: πέτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πέτομαι	πέτῃ, πέτει	πέτεται	πέτεσθον	πέτεσθον	πετόμεθᾰ	πέτεσθε	πέτονται
	subjunctive	πέτωμαι	πέτῃ	πέτηται	πέτησθον	πέτησθον	πετώμεθᾰ	πέτησθε	πέτωνται
	optative	πετοίμην	πέτοιο	πέτοιτο	πέτοισθον	πετοίσθην	πετοίμεθᾰ	πέτοισθε	πέτοιντο
	imperative		πέτου	πετέσθω	πέτεσθον	πετέσθων		πέτεσθε	πετέσθων
						middle/passive
infinitive						πέτεσθαι
participle	m					πετόμενος
	f					πετομένη
	n					πετόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐπετόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐπετόμην	ἐπέτου	ἐπέτετο	ἐπέτεσθον	ἐπετέσθην	ἐπετόμεθᾰ	ἐπέτεσθε	ἐπέτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: πετόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πετόμην	πέτου	πέτετο	πέτεσθον	πετέσθην	πετόμεθᾰ	πέτεσθε	πέτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πετήσομαι, πετασθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πετήσομαι	πετήσῃ, πετήσει	πετήσεται	πετήσεσθον	πετήσεσθον	πετησόμεθᾰ	πετήσεσθε	πετήσονται
middle	optative	πετησοίμην	πετήσοιο	πετήσοιτο	πετήσοισθον	πετησοίσθην	πετησοίμεθᾰ	πετήσοισθε	πετήσοιντο
passive	indicative	πετασθήσομαι	πετασθήσῃ	πετασθήσεται	πετασθήσεσθον	πετασθήσεσθον	πετασθησόμεθᾰ	πετασθήσεσθε	πετασθήσονται
passive	optative	πετασθησοίμην	πετασθήσοιο	πετασθήσοιτο	πετασθήσοισθον	πετασθησοίσθην	πετασθησοίμεθᾰ	πετασθήσοισθε	πετασθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					πετήσεσθαι		πετασθήσεσθαι
participle	m				πετησόμενος		πετασθησόμενος
	f				πετησομένη		πετασθησομένη
	n				πετησόμενον		πετασθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πτήσομαι, πετασθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πτήσομαι	πτήσῃ, πτήσει	πτήσεται	πτήσεσθον	πτήσεσθον	πτησόμεθᾰ	πτήσεσθε	πτήσονται
middle	optative	πτησοίμην	πτήσοιο	πτήσοιτο	πτήσοισθον	πτησοίσθην	πτησοίμεθᾰ	πτήσοισθε	πτήσοιντο
passive	indicative	πετασθήσομαι	πετασθήσῃ	πετασθήσεται	πετασθήσεσθον	πετασθήσεσθον	πετασθησόμεθᾰ	πετασθήσεσθε	πετασθήσονται
passive	optative	πετασθησοίμην	πετασθήσοιο	πετασθήσοιτο	πετασθήσοισθον	πετασθησοίσθην	πετασθησοίμεθᾰ	πετασθήσοισθε	πετασθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					πτήσεσθαι		πετασθήσεσθαι
participle	m				πτησόμενος		πετασθησόμενος
	f				πτησομένη		πετασθησομένη
	n				πτησόμενον		πετασθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐπτόμην, ἐπετάσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐπτόμην	ἔπτου	ἔπτετο	ἔπτεσθον	ἐπτέσθην	ἐπτόμεθᾰ	ἔπτεσθε	ἔπτοντο
	subjunctive	πτῶμαι	πτῇ	πτῆται	πτῆσθον	πτῆσθον	πτώμεθᾰ	πτῆσθε	πτῶνται
	optative	πτοίμην	πτοῖο	πτοῖτο	πτοῖσθον	πτοίσθην	πτοίμεθᾰ	πτοῖσθε	πτοῖντο
	imperative		πτοῦ	πτέσθω	πτέσθον	πτέσθων		πτέσθε	πτέσθων
passive	indicative	ἐπετάσθην	ἐπετάσθης	ἐπετάσθη	ἐπετάσθητον	ἐπετασθήτην	ἐπετάσθημεν	ἐπετάσθητε	ἐπετάσθησᾰν
	subjunctive	πετασθῶ	πετασθῇς	πετασθῇ	πετασθῆτον	πετασθῆτον	πετασθῶμεν	πετασθῆτε	πετασθῶσῐ(ν)
	optative	πετασθείην	πετασθείης	πετασθείη	πετασθεῖτον, πετασθείητον	πετασθείτην, πετασθειήτην	πετασθεῖμεν, πετασθείημεν	πετασθεῖτε, πετασθείητε	πετασθεῖεν, πετασθείησᾰν
	imperative		πετάσθητῐ	πετασθήτω	πετάσθητον	πετασθήτων		πετάσθητε	πετασθέντων
					middle		passive
infinitive					πτέσθαι		πετασθῆναι
participle	m				πτόμενος		πετασθείς
	f				πτομένη		πετασθεῖσᾰ
	n				πτόμενον		πετασθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐπτᾰ́μην, ἐπετάσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐπτᾰ́μην	ἔπτω	ἔπτᾰτο	ἔπτᾰσθον	ἐπτᾰ́σθην	ἐπτᾰ́μεθᾰ	ἔπτᾰσθε	ἔπτᾰντο
	subjunctive	πτῶμαι	πτῇ	πτῆται	πτῆσθον	πτῆσθον	πτώμεθᾰ	πτῆσθε	πτῶνται
	optative	πταίμην	πταῖο	πταῖτο	πταῖσθον	πταίσθην	πταίμεθᾰ	πταῖσθε	πταῖντο
	imperative		πταῖ	πτᾰ́σθω	πτᾰ́σθον	πτᾰ́σθων		πτᾰ́σθε	πτᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπετάσθην	ἐπετάσθης	ἐπετάσθη	ἐπετάσθητον	ἐπετασθήτην	ἐπετάσθημεν	ἐπετάσθητε	ἐπετάσθησᾰν
	subjunctive	πετασθῶ	πετασθῇς	πετασθῇ	πετασθῆτον	πετασθῆτον	πετασθῶμεν	πετασθῆτε	πετασθῶσῐ(ν)
	optative	πετασθείην	πετασθείης	πετασθείη	πετασθεῖτον, πετασθείητον	πετασθείτην, πετασθειήτην	πετασθεῖμεν, πετασθείημεν	πετασθεῖτε, πετασθείητε	πετασθεῖεν, πετασθείησᾰν
	imperative		πετάσθητῐ	πετασθήτω	πετάσθητον	πετασθήτων		πετάσθητε	πετασθέντων
					middle		passive
infinitive					πτᾰ́σθαι		πετασθῆναι
participle	m				πτᾰ́μενος		πετασθείς
	f				πτᾰμένη		πετασθεῖσᾰ
	n				πτᾰ́μενον		πετασθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πεπότημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πεπότημαι	πεπότησαι	πεπότηται	πεπότησθον	πεπότησθον	πεποτήμεθᾰ	πεπότησθε	πεπότηνται
	subjunctive	πεποτημένος ὦ	πεποτημένος ᾖς	πεποτημένος ᾖ	πεποτημένω ἦτον	πεποτημένω ἦτον	πεποτημένοι ὦμεν	πεποτημένοι ἦτε	πεποτημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεποτημένος εἴην	πεποτημένος εἴης	πεποτημένος εἴη	πεποτημένοι εἴητον/εἶτον	πεποτημένω εἰήτην/εἴτην	πεποτημένοι εἴημεν/εἶμεν	πεποτημένοι εἴητε/εἶτε	πεποτημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπότησο	πεποτήσθω	πεπότησθον	πεποτήσθων		πεπότησθε	πεποτήσθων
						middle/passive
infinitive						πεποτῆσθαι
participle	m					πεποτημένος
	f					πεποτημένη
	n					πεποτημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ᾱ̓εροπετής (āeropetḗs)
ἀερσιπέτης (aersipétēs)
ἀμφῐπέτομαι (amphipétomai)
ᾰ̓νᾰπέτομαι (anapétomai)
ᾰ̓ποπέτομαι (apopétomai)
δῐᾰπέτομαι (diapétomai)
εἰσπέτομαι (eispétomai)
ἐκπέτομαι (ekpétomai)
ἐμπέτομαι (empétomai)
ἐπῐπέτομαι (epipétomai)
εὐπέτης (eupétēs)
ῑ̓θῠπτῑ́ων (īthuptī́ōn)
ἱστῐοπετής (histiopetḗs)
κᾰκοπέτης (kakopétēs)
κᾰτᾰπέτομαι (katapétomai)
ὀξῠπετής (oxupetḗs)
πᾰρᾰπέτομαι (parapétomai)
περιπέτομαι (peripétomai)
προσπέτομαι (prospétomai)
σῠμπέτομαι (sumpétomai)
τᾰχῠπέτης (takhupétēs)
τηλοπέτης (tēlopétēs)
ῠ̔περπέτομαι (huperpétomai)
ῠ̔ποπέτομαι (hupopétomai)
ῠ̔ψηλοπέτης (hupsēlopétēs)
ῠ̔ψῐπέτης (hupsipétēs)
ὠκῠπέτης (ōkupétēs)

Related terms

πετεινός (peteinós)
ποτάομαι (potáomai)
πτερόν (pterón)
πτέρυξ (ptérux)
πτῆμᾰ (ptêma)

πτήν (ptḗn)
πτῆναι (ptênai)
πτηνός (ptēnós)
πτήσῐμος (ptḗsimos)

πτῆσῐς (ptêsis)
πτητῐκός (ptētikós)
πτῐ́λον (ptílon)
πτῐ́λος (ptílos)

References

πέτομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
πέτομαι in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
πέτομαι in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
πέτομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
πέτομαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
G4072 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.