μπαρκάρω

Greek

Alternative forms
  • μπαρκέρνω (barkérno) (vernacular)

Etymology

From the Mediaeval Byzantine Greek μπαρκάρω, ἰμπαρκάρω from Italian imbarcare[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /baɾˈka.ɾo/
  • Hyphenation: μπαρ‧κά‧ρω

Verb

μπαρκάρω • (barkáro) (simple past μπάρκαρα, μπαρκάρισα, passive —)

  1. embark on a ship

Conjugation
μπαρκάρω   (active forms only plus passive perfect participle)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg μπαρκάρω μπαρκάρω
2 sg μπαρκάρεις μπαρκάρεις
3 sg μπαρκάρει μπαρκάρει
1 pl μπαρκάρουμε, [‑ομε] μπαρκάρουμε, [‑ομε]
2 pl μπαρκάρετε μπαρκάρετε
3 pl μπαρκάρουν(ε) μπαρκάρουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg μπάρκαρα, μπαρκάριζα μπάρκαρα, μπαρκάρισα
2 sg μπάρκαρες, μπαρκάριζες μπάρκαρες, μπαρκάρισες
3 sg μπάρκαρε, μπαρκάριζε μπάρκαρε, μπαρκάρισε
1 pl μπαρκάραμε μπαρκάραμε
2 pl μπαρκάρατε μπαρκάρατε
3 pl μπάρκαραν, μπαρκάραν(ε), μπαρκάριζαν μπάρκαραν, μπαρκάραν(ε), μπαρκάρισαν
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα μπαρκάρω ➤ θα μπαρκάρω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα μπαρκάρεις, … θα μπαρκάρεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … μπαρκάρει
  έχω, έχεις, … μπαρκαρισμένο, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … μπαρκάρει
  είχα, είχες, … μπαρκαρισμένο, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … μπαρκάρει
  θα έχω, θα έχεις, … μπαρκαρισμένο, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg μπάρκαρε, μπαρκάριζε μπάρκαρε, μπαρκάρισε
2 pl μπαρκάρετε μπαρκάρετε
Other forms
Active present participle ➤   μπαρκάροντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας μπαρκάρει ➤
Passive perfect particple ➤ μπαρκαρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤   μπαρκάρει
Notes    • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • αμπαρκάριστος (amparkáristos, “not embarked”)
  • ξεμπαρκάρισμα n (xemparkárisma, “disembarking”)
  • ξεμπαρκάρω (xemparkáro, “disembark”)
  • μπαρκάρισμα n (barkárisma, “embarking”)
  • μπαρκαρισμένος (barkarisménos, “embarked”, participle)

See also

References
  1. μπαρκάρω in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.