μετάπτωση

Greek

Etymology

From Ancient Greek μετᾰ́πτωσῐς (“change”) (μετά (metá) + πτῶσῐς (ptôsis)). Sense in linguistics, since Hellenistic Koine.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /meˈtaptosi/
  • Hyphenation: με‧τά‧πτω‧ση

Noun

μετάπτωση • (metáptosi) f (plural μεταπτώσεις)

  1. sudden change of situation or a property, fluctuation
    Ο καιρός έχει μεταπτώσεις: πότε κρύο, πότε ζέστη. ― O kairós échei metaptóseis: póte krýo, póte zésti. ― The weather keeps changing: sometimes cold, sometimes heat.
    ψυχολογικές μεταπτώσεις ― psychologikés metaptóseis ― mood swings (psychological swings).
  2. (linguistics, phonetics) ablaut, vowel gradation. For Greek language: change during derivation or composition of a word, or specifically of a vowel or diphthong in a root, or stem, or an affix, either qualitative (short ↔ short), or quantitive (short ↔ long)
    ποσοτική μετάπτωση: λέγω - λόγος
    posotikí metáptosi: légo - lógos
    quantitive ablaut: lĕgo (“I say”‎) - lŏgos (“speech, reason”‎)
    ποιοτική μετάπτωση: πατέρα - πατήρ
    poiotikí metáptosi: patéra - patír
    qualitative ablaut: patĕra (“father -accusative-”‎) - patēr (“father -nominative-”‎)
    See notes
  3. (physics) changes in a quantum system
  4. (physics) precession
  5. (chemistry) transition metal, in the term
    στοιχεία μετάπτωσης ― stoicheía metáptosis ― transition metals
  6. (astronomy) precession
  7. (geology) characterizes rifts on the Earth's crust

Declension
declension of μετάπτωση
singular plural
nominative μετάπτωση • μεταπτώσεις •
genitive μετάπτωσης •  μεταπτώσεως • μεταπτώσεων •
accusative μετάπτωση • μεταπτώσεις •
vocative μετάπτωση • μεταπτώσεις •
  • αμετάπτωτος (ametáptotos) (linguistics)
  • μεταπτωτικός (metaptotikós) (linguistics)
  • and see: πτώση (ptósi, “fall, reduction”)

See also

(linguistics) For ablaut (vowel gradation) and grades see[2]:

  • απαθής βαθμίδα f (apathís vathmída)
  • ετεροιωμένη βαθμίδα f (eteroioméni vathmída)
  • εκτεταμένη βαθμίδα f (ektetaméni vathmída)
  • εκτεταμένη-ετεροιωμένη βαθμίδα f (ektetaméni-eteroioméni vathmída)
  • συνεσταλμένη βαθμίδα f (synestalméni vathmída)
  • μηδενισμένη βαθμίδα f (midenisméni vathmída, “zero-grade”)

References
  1. μετάπτωση in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
  2. Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας [Modern Greek Dictionary] (in Greek), 2nd edition, Athens: Lexicology Centre

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.