πτώση

Greek

Etymology

From Ancient Greek πτῶσις (ptôsis).

Noun

πτώση • (ptósi) f (plural πτώσεις)

(grammar) case
Το υποκείμενο του ρήματος βρίσκεται πάντα σε ονομαστική πτώση!
To ypokeímeno tou rímatos vrísketai pánta se onomastikí ptósi!
The subject of the verb is always in the nominative case!
fall, drop, reduction (in position, quantity, etc)
fall, downfall, overthrow

Declension

declension of πτώση

	singular	plural
nominative	πτώση •	πτώσεις •
genitive	πτώσης • πτώσεως •	πτώσεων •
accusative	πτώση •	πτώσεις •
vocative	πτώση •	πτώσεις •

See also

αιτιατική f (aitiatikí, “accusative”)
αφαιρετική f (afairetikí, “ablative”)
δοτική f (dotikí, “dative”)
γενική f (genikí, “genitive”)

κλητική f (klitikí, “vocative”)
ονομαστική f (onomastikí, “nominative”)
οργανική f (organikí, “instrumental”)
τοπική f (topikí, “locative”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.