λυπάμαι

Greek

Alternative forms

Pronunciation
  • IPA(key): /liˈpame/

Verb

λυπάμαι • (lypámai) passive (simple past λυπήθηκα, active λυπώ)

  1. (intransitive) to be sorry
    Λυπάμαι που δεν μπορούσα να έρθω. ― Lypámai pou den boroúsa na értho. ― I'm sorry that I couldn't come.
  2. (transitive) to feel sorry for, to pity, to take pity on
    Η γυναίκα λυπήθηκε τον ζητιάνο. ― I gynaíka lypíthike ton zitiáno. ― The woman felt sorry for the beggar.

Conjugation
λυπάμαι
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  λυπάμαι (λυπούμαι → ) λυπόμουν,  λυπόμουνα θα λυπάμαι να λυπάμαι
2s  λυπάσαι λυπόσουν,  λυπόσουνα θα λυπάσαι να λυπάσαι  —
3s  λυπάται λυπόταν,  λυπότανε θα λυπάται να λυπάται
1p  λυπόμαστε,  λυπούμαστε λυπόμαστε,  λυπούμαστε,  λυπόμασταν θα λυπόμαστε,  θα λυπούμαστε να λυπόμαστε,  να λυπούμαστε
2p  λυπάστε,  λυπόσαστε λυπόσαστε,  λυπόσασταν θα λυπάστε,  θα λυπόσαστε να λυπάστε,  να λυπόσαστε λυπάστε
3p  λυπούνται,  λυπόνται λυπόνταν,  λυπούνταν,  λυπόντουσαν,  λυπόντανε θα λυπούνται,  θα λυπόνται να λυπούνται,  να λυπόνται
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  λυπηθώ λυπήθηκα θα λυπηθώ να λυπηθώ
2s  λυπηθείς λυπήθηκες θα λυπηθείς να λυπηθείς λυπήσου
3s  λυπηθεί λυπήθηκε θα λυπηθεί να λυπηθεί
1p  λυπηθούμε λυπηθήκαμε θα λυπηθούμε να λυπηθούμε
2p  λυπηθείτε λυπηθήκατε θα λυπηθείτε να λυπηθείτε λυπηθείτε
3p  λυπηθούν,  λυπηθούνε λυπήθηκαν,  λυπηθήκανε,  λυπηθήκαν θα λυπηθούν,  θα λυπηθούνε να λυπηθούν,  να λυπηθούνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω λυπηθεί είχα λυπηθεί θα έχω λυπηθεί να έχω λυπηθεί
2s  έχεις λυπηθεί είχες λυπηθεί θα έχεις λυπηθεί να έχεις λυπηθεί
3s  έχει λυπηθεί είχε λυπηθεί θα έχει λυπηθεί να έχει λυπηθεί
1p  έχουμε λυπηθεί είχαμε λυπηθεί θα έχουμε λυπηθεί να έχουμε λυπηθεί
2p  έχετε λυπηθεί είχατε λυπηθεί θα έχετε λυπηθεί να έχετε λυπηθεί
3p  έχουν λυπηθεί είχαν λυπηθεί θα έχουν λυπηθεί να έχουν λυπηθεί
Participle:    — Non-finite ‡   λυπηθεί (79 pass2 άμαι)
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
  • and see: λυπώ (lypó, “to sadden”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.