κρότος

The verb κροτέω, κροτῶ (krotéō, krotô) has earlier and more frequent attestations.

κρότος • (krótos) m (genitive κρότου); second declension

1. rattling sound
2. clapping

   κρότος χειρῶν ― krótos kheirôn ― rattling sound of hands, clapping, applause

3. (expression) in token of ridicule

   γέλως καὶ κρότος ― gélōs kaì krótos ― laughing and clapping

and more than 100 of their compounds and derivations

• -κροτος (-krotos)
• κροταλίζω (krotalízō, “use rattles; clap”)
• κροταλισμός m (krotalismós, “applause”)
• κρόταλον n (krótalon, “clapper, castanet”)
• κροτέω, κροτῶ (krotéō, krotô, “make to rattle, clap”)
• κρότησις f (krótēsis, “clapping, strikin of hands”)
• Uncertain relation to κρόταφος m (krótaphos, “side, temple of the forehead”)
• Unknown if related to κροτών m (krotṓn)

• Greek: κρότος (krótos)

• κρούω (kroúō, “strike”)

• κρότος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κρότος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers

From Ancient Greek κρότος.

• IPA^(key): /ˈkro.tos/
• Hyphenation: κρό‧τος

κρότος • (krótos) m (plural κρότοι)

1. sudden and strong rattling sound, crack

   Τι ήταν αυτός ο κρότος; Τρόμαξα πολύ. ― Ti ítan aftós o krótos? Trómaxa polý. ― What was this sound (crack)? I was very frightened.

• ανακροτικός (anakrotikós) (medicine)
• ανασυγκρότηση f (anasygkrótisi, “reconstruction”)
• ανασυγκροτώ (anasygkrotó, “reconstruct”)
• αντικροτικός (antikrotikós, “antidetonant”)
• δίκροτο n (díkroto) (ship)
• δίκροτος (díkrotos) (medicine)
• έκκροτος (ékkrotos, “plosive”) (phonology, phonetics)
• εκπυρσοκρότηση f (ekpyrsokrótisi, “firing, discharge”)
• εκπυρσοκροτώ (ekpyrsokrotó, “fire -gun-, discharge”)
• επικρότηση f (epikrótisi)
• επικροτώ (epikrotó, “praise, agree”)
• καταχειροκροτώ (katacheirokrotó, “applaud very much”)
• κροταλίας m (krotalías, “rattlesnake”)
• κροταλίζω (krotalízo, “rattle”)
• κροτάλισμα n (krotálisma)
• κρόταλο n (krótalo, “kind of castanet”)
• κροτίδα f (krotída)
• κροτούν (krotoún)
• κροτώ (krotó, “make strikin gsound”)
• ποδοκρότημα n (podokrótima)
• ποδοκροτώ (podokrotó)
• πολύκροτος (polýkrotos)
• πυροκροτητής m (pyrokrotitís)
• πυροκροτικός (pyrokrotikós)
• συγκρότημα n (sygkrótima, “group, complex”)
• συγκροτημένος (sygkrotiménos, participle)
• συγκρότηση f (sygkrótisi)
• συγκροτώ (sygkrotó, “form, compose”)
• τρίκροτο (tríkroto) (ship)
• χειροκρότημα n (cheirokrótima, “applause”)
• χειροκροτώ (cheirokrotó, “applaud”)
• Uncertain relation to κρόταφος m (krótafos, “temple of the head”)

• κρούω (kroúo, “strike”)

• κρότος in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.