έκκροτος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἔκκροτος (ékkrotos), from Ancient Greek ἐκκρούω (ekkroúō, “to expel”). See κρότος m (krótos, “rattling noise, clack”).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈe.kro.tos/
Hyphenation: έκ‧κρο‧τος

Adjective

έκκροτος • (ékkrotos) m (feminine έκκροτη, neuter έκκροτο)

(phonetics, phonology) plosive
Synonym: κλειστός (kleistós)

έκκροτα σύμφωνα
ékkrota sýmfona
plosive consonants

Declension

declension of έκκροτος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	έκκροτος	έκκροτη	έκκροτο	έκκροτοι	έκκροτες	έκκροτα
genitive	έκκροτου	έκκροτης	έκκροτου	έκκροτων	έκκροτων	έκκροτων
accusative	έκκροτο	έκκροτη	έκκροτο	έκκροτους	έκκροτες	έκκροτα
vocative	έκκροτε	έκκροτη	έκκροτο	έκκροτοι	έκκροτες	έκκροτα

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.