κακοκεφιά

Greek

Etymology

κακόκεφ(ος) (“gloomy”) (κακό- (“bad”)+ κέφι n (“mood”)) + -ιά.

Pronunciation

IPA^(key): /kakoceˈfça/, /kakoce.fiˈa/
Hyphenation: κα‧κο‧κε‧φιά

Noun

κακοκεφιά • (kakokefiá) f (plural κακοκεφιές)

low spirits, gloominess, misery
Έχω κακοκεφιά σήμερα. ― Écho kakokefiá símera. ― I have (am in) low spirits today.

Synonym: είμαι σε ακεφιά (eímai se akefiá)

Declension

declension of κακοκεφιά

	singular	plural
nominative	κακοκεφιά •	κακοκεφιές •
genitive	κακοκεφιάς •	κακοκεφιών •
accusative	κακοκεφιά •	κακοκεφιές •
vocative	κακοκεφιά •	κακοκεφιές •

Synonyms

ακεφιά f (akefiá, “low spirits”)
δυσθυμία f (dysthymía, “gloominess”)

Antonyms

ευθυμία f (efthymía, “cheerfulness”)
κέφι n (kéfi, “high spirits”)

Related terms

άκεφος (ákefos, “gloomy”)
κακόκεφος (kakókefos, “gloomy”)
κακοκεφιάζω (kakokefiázo, “become gloomy, loose my good mood”)

and see: κέφι n (kéfi)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.