ενηλικιώνομαι

Greek

Verb

ενηλικιώνομαι • (enilikiónomai) deponent (simple past ενηλικιώθηκα)

  1. become an adult

Conjugation
ενηλικιώνομαι
Non-past tenses Past tenses
Imperfective Present Continuous future Imperfect
1st person sg ενηλικιώνομαι θα ενηλικιώνομαι ενηλικιωνόμουν, ενηλικιωνόμουνα
2nd person ενηλικιώνεσαι θα ενηλικιώνεσαι ενηλικιωνόσουν, ενηλικιωνόσουνα
3rd person ενηλικιώνεται θα ενηλικιώνεται ενηλικιωνόταν, ενηλικιωνότανε
1st person pl ενηλικιωνόμαστε θα ενηλικιωνόμαστε ενηλικιωνόμασταν, ενηλικιωνόμαστε2
2nd person ενηλικιώνεστε, ενηλικιωνόσαστε1 θα ενηλικιώνεστε, ενηλικιωνόσαστε1 ενηλικιωνόσασταν, ενηλικιωνόσαστε2
3rd person ενηλικιώνονται θα ενηλικιώνονται ενηλικιώνονταν, ενηλικιωνόντανε, ενηλικιωνόντουσαν
Perfective Dependent† Simple future Simple past (Aorist)
1st person sg ενηλικιωθώ θα ενηλικιωθώ ενηλικιώθηκα
2nd person ενηλικιωθείς θα ενηλικιωθείς ενηλικιώθηκες
3rd person ενηλικιωθεί θα ενηλικιωθεί ενηλικιώθηκε
1st person pl ενηλικιωθούμε θα ενηλικιωθούμε ενηλικιωθήκαμε
2nd person ενηλικιωθείτε θα ενηλικιωθείτε ενηλικιωθήκατε
3rd person ενηλικιωθούν, ενηλικιωθούνε θα ενηλικιωθούν, θα ενηλικιωθούνε ενηλικιώθηκαν, ενηλικιωθήκανε
Imperative Imperfective Perfective
2nd person sg —3 ενηλικιώσου
2nd person pl —3 ενηλικιωθείτε
Perfect tenses
Perfect έχω ενηλικιωθεί, έχεις ενηλικιωθεί έχει ενηλικιωθεί, …
Future perfect θα έχω ενηλικιωθεί, θα έχεις ενηλικιωθεί, θα έχει ενηλικιωθεί, …
Past perfect είχα ενηλικιωθεί, είχες ενηλικιωθεί, είχε ενηλικιωθεί, …
Subjunctive
Continuous The present tense form preceded by να, ας, etc
Simple The dependent form preceded by να, ας, etc
Past perfect The perfect tense form preceded by να, ας, etc
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources.
†  The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle.     The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms.
1. Colloquial forms
2. Identical to present tense form
3. The existence of these forms is doubtful
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.