απορώ

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀπορέω (aporéō), from ἄπορος (áporos, “impassable, hard, difficult”).

Pronunciation
  • IPA(key): /apoˈɾo/
  • Hyphenation: α‧πο‧ρώ

Verb

απορώ • (aporó) (simple past απόρησα, passive —)

  1. (intransitive) be puzzled, be bewildered, be perplexed, wonder (at)
    Είναι να απορεί κανείς πώς κοιμάται με τέτοιο θόρυβο.
    Eínai na aporeí kaneís pós koimátai me tétoio thóryvo.
    One can only wonder at how he sleeps with such noise.
    Απορώ! Δεν αισθάνεται τύψεις γι' αυτό που έκανε;
    Aporó! Den aisthánetai týpseis gi' aftó pou ékane?
    I wonder! Doesn't he feel any guilt for what he did?
  2. (intransitive) be surprised, be at a loss, marvel at, not be able to believe
    Απορώ ποιο δρόμο να πάρω. ― Aporó poio drómo na páro. ― I'm at a loss as to which road to take.
    Απορώ με το θράσος σου! ― Aporó me to thrásos sou! ― I can't believe your cheek!

Conjugation
απορώ   (active forms only plus passive perfect participle)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg απορώ απορήσω
2 sg απορείς απορήσεις
3 sg απορεί απορήσει
1 pl απορούμε απορήσουμε, [-ομε]
2 pl απορείτε απορήσετε
3 pl απορούν(ε) απορήσουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg απορούσα απόρησα
2 sg απορούσες απόρησες
3 sg απορούσε απόρησε
1 pl απορούσαμε απορήσαμε
2 pl απορούσατε απορήσατε
3 pl απορούσαν(ε) απόρησαν, απορήσαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα απορώ ➤ θα απορήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα απορείς, … θα απορήσεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … απορήσει
Past perfect ➤   είχα, είχες, … απορήσει
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … απορήσει
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — απόρησε
2 pl απορείτε απορήστε
Other forms
Active present participle ➤   απορώντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας απορήσει ➤
Passive perfect particple ➤ απορημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤   απορήσει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
  • (wonder at, be puzzled): αναρωτιέμαι (anarotiémai), διερωτώμαι (dierotómai)
  • (be surprised at): εκπλήσσομαι (ekplíssomai)
  • απορία f (aporía, “bewilderment, confusion, question”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.