απατώμαι

Greek

Verb

απατώμαι • (apatómai) passive (simple past απατήθηκα, active απατώ)

  1. be mistaken, be wrong

Conjugation
απατώμαι
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  απατώμαι  — θα απατώμαι να απατώμαι
2s  απατάσαι  — θα απατάσαι να απατάσαι  —
3s  απατάται  — θα απατάται να απατάται
1p  απατόμαστε,  απατώμεθα  — θα απατόμαστε,  θα απατώμεθα να απατόμαστε,  vα απατώμεθα
2p  απατάστε,  απατάσθε  — θα απατάστε,  θα απατάσθε να απατάστε,  vα απατάσθε απατάστε
3p  απατώνται  — θα απατώνται να απατώνται
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  απατηθώ απατήθηκα θα απατηθώ να απατηθώ
2s  απατηθείς απατήθηκες θα απατηθείς να απατηθείς απατήσου
3s  απατηθεί απατήθηκε θα απατηθεί να απατηθεί
1p  απατηθούμε απατηθήκαμε θα απατηθούμε να απατηθούμε
2p  απατηθείτε απατηθήκατε θα απατηθείτε να απατηθείτε απατηθείτε
3p  απατηθούν,  απατηθούνε απατήθηκαν,  απατηθήκανε θα απατηθούν,  θα απατηθούνε να απατηθούν,  να απατηθούνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω απατηθεί είχα απατηθεί θα έχω απατηθεί να έχω απατηθεί
2s  έχεις απατηθεί είχες απατηθεί θα έχεις απατηθεί να έχεις απατηθεί
3s  έχει απατηθεί είχε απατηθεί θα έχει απατηθεί να έχει απατηθεί
1p  έχουμε απατηθεί είχαμε απατηθεί θα έχουμε απατηθεί να έχουμε απατηθεί
2p  έχετε απατηθεί είχατε απατηθεί θα έχετε απατηθεί να έχετε απατηθεί
3p  έχουν απατηθεί είχαν απατηθεί θα έχουν απατηθεί να έχουν απατηθεί
Alternative* perfect:  είμαι (είσαι, είναι, είμαστε, είστε, είναι) απατημένος, -η, -ο
pluperfect:    ήμουν (ήσουν, ήταν, ήμαστε, ήσαστε, ήταν) απατημένος, -η, -ο
future perfect:    θα είμαι (θα είσαι, θα είναι, θα είμαστε, θα είστε, θα είναι) απατημένος, -η, -ο
subjunctive:    να είμαι (να είσαι, να είναι, να είμαστε, να είστε, να είναι) απατημένος, -η, -ο
Participle:    — Non-finite ‡   απατηθεί 59 ώμαι
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.