αναστέλλω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀναστέλλω (anastéllō, “I send back”).

Pronunciation

IPA^(key): /anaˈstelo/
Hyphenation: α‧να‧στέλ‧λω

Verb

αναστέλλω • (anastéllo) (simple past ανέστειλα, passive αναστέλλομαι)

suspend (halt process temporarily)
Αναστέλλεται η λειτουργία της υπηρεσίας εξυπηρέτησης πελατών.
Anastélletai i leitourgía tis ypiresías exypirétisis pelatón.
The operation of customer service is supspended.
(law) suspend temporarily by law, or decree
Η κυβέρνηση αναστέλλει την εφαρμογή του νόμου.
I kyvérnisi anastéllei tin efarmogí tou nómou.
The government supsends the implementation of the Act/law.

Ανεστάλησαν οι διορισμοί με διάταγμα.
Anestálisan oi diorismoí me diátagma.
The appointments were suspended by decree.

Conjugation

αναστέλλω αναστέλλομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αναστέλλω	αναστείλω	αναστέλλομαι	ανασταλώ
2 sg	αναστέλλεις	αναστείλεις	αναστέλλεσαι	ανασταλείς
3 sg	αναστέλλει	αναστείλει	αναστέλλεται	ανασταλεί

1 pl	αναστέλλουμε, [‑ομε]	αναστείλουμε, [‑ομε]	αναστελλόμαστε	ανασταλούμε
2 pl	αναστέλλετε	αναστείλετε	αναστέλλεστε, αναστελλόσαστε	ανασταλείτε
3 pl	αναστέλλουν(ε)	αναστείλουν(ε)	αναστέλλονται	ανασταλούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ανέστελλα	ανέστειλα	αναστελλόμουν(α)	—
2 sg	ανέστελλες	ανέστειλες	αναστελλόσουν(α)	—
3 sg	ανέστελλε	ανέστειλε	αναστελλόταν(ε)	ανεστάλη

1 pl	αναστέλλαμε	αναστείλαμε	αναστελλόμασταν, (‑όμαστε)	—
2 pl	αναστέλλατε	αναστείλατε	αναστελλόσασταν, (‑όσαστε)	—
3 pl	ανέστελλαν, αναστέλλαν(ε)	ανέστειλαν, αναστείλαν(ε)	αναστέλλονταν, (αναστελλόντουσαν)	ανεστάλησαν

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αναστέλλω ➤	θα αναστείλω ➤	θα αναστέλλομαι ➤	θα ανασταλώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αναστέλλεις, …	θα αναστείλεις, …	θα αναστέλλεσαι, …	θα ανασταλείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αναστείλει		έχω, έχεις, … ανασταλεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αναστείλει		είχα, είχες, … ανασταλεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αναστείλει		θα έχω, θα έχεις, … ανασταλεί

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανάστελλε	ανάστειλε	—	—
2 pl	αναστέλλετε	αναστείλτε	αναστέλλεστε	ανασταλείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αναστέλλοντας ➤		αναστελλόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας αναστείλει ➤		ανεσταλμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	αναστείλει		ανασταλεί


Notes	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

ανασταλτικό n (anastaltikó, “inhibition”)
ανασταλτικός (anastaltikós, “inhibitory”)
αναστολή f (anastolí, “suspension”)
ανεσταλμένος (anestalménos, “one who has been suspended”, participle) (formal, law, medicine)

and see: στέλλω (stéllo, “modern compounds with the ancient verb στέλλω for στέλνω (stélno, “I send”)”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.